Öylesine. - Sayfa 2 - IRCRehberi.Net- Türkiyenin En iyi IRC ve Genel Forum Sitesi

**Sim** · 19 Ekim 2020, 23:08

Alıntı:

Legend Nickli Üyeden Alıntı

Zekadan nefret ediyorum, aklı ile övünenleri de hiç anlamıyorum bu ara. Oysa bir delilin umursamazlığı ne bir lütuftur. Biliyorum delilik ile mutluluk arasında bir bağlantı var. Ne de olsa düşünmek, mutluluğun önündeki en büyük engel.

iyi ki deliyim🤪

**Legend** · 19 Ekim 2020, 23:24

Ruhuna sızmalı usulca,
öpmeli hayallerinden.
Lakin korkmuyor değilim
ya kendimi onların içlerinde göremezsem?

**Legend** · 20 Ekim 2020, 23:38

Sevginin merdivenlerini tırmanıyor gönül
Çıktıkça büyüyor adına tutunan her duygu
Her hayal, her yara ve her derman
Sensizliğe lanetler okuyor
Duvarlarım, koltuklarım ve pencerelerim var
Ev sanma böylesini: Ev içinde evsizlik,
Ten içinde bencillik, ruh içinde çoksan da
Epeyce bir sensizlik var
Sessizliklere saklanan çığlıklar
Derinlikleri örten sığlıklar var
Lakin yetmiyor ki hiç bir var -öyledir ya sahi-
Varların yetmediği yerde özlem başlar
Kendi memleketinde gurbeti öğretir hani
Hani ‘‘yarim’’ demenin o yarımlığı
Gece, gündüz, yer ve göz arasında kalan o araf
Buradasın işte:
Bana benden yakın
Ellerime uzakçasın..

**Legend** · 20 Ekim 2020, 23:44

Oysa ben de uzunca bir süre akıllıydım. Sonra bir şey oldu: Nasıl olduysa; cesurca düşünmeye, özgürce konuşmaya, merak etmeye, çocukça hayaller kurmaya ve istediğimi yapmaya karar verdim. Şimdilerde delisin diyorlar. ‘‘Asıl siz delisiniz!’’ diyorum. ‘‘Akıllı olmaya nasıl katlanıyorsunuz?’’

**Legend** · 20 Ekim 2020, 23:53

Bugün papatya toplayacaktım sana. Gel gör ki kıyamadım. Bir görsen yeni yeni filizleniyor hepsi. Bir güzellik için başka güzellikler ölmemeli. Bak ne diyeceğim sana: bu seferde gel, ben seni onlara götüreyim. Tam zamanı mevsimin.

**Legend** · 29 Ekim 2020, 22:32

Adını öğrenmiştim o gün. Bir deprem, bir fırtına, bir sel, bir yangın. Anlayacağın, bin afat sardı aklımın ücralarını. Yirmi dokuz harflik, mütevazi alfabemizin, yan yana gelmiş, birbirinden farklı beş harfi…

Beş harf ve bir kelime..
Bir kelime ve bir hayal..
Bir hayal ve bir umut..

Ve o gün, ilk kez çarpmıştım sana. Gözlerimin hakimiyetini kaybetmiş, gözlerine saplanmıştım. Elinde gofret, işten dönen baba görmüş bir velet gibi kala kaldım. Güldüm. Şaşırdım. Koşup da sarılamadım.

Bilmezdim; aşık olunana yabancı olmak ne zor şeymiş.
Bilmezdim; bir kelimenin, hayatı ve ölümü aynı anda taşıdığını.
Bilmezdim; kendimi bir başka insanda unutabileceğimi.
Adını öğrenmiştim o gün. Sonrasında… diğer her şeyi.

**Legend** · 29 Ekim 2020, 22:35

öyle ki, sevmişim diyor insan.
yoksulluğu ancak
yokluğun saymak,
bilhassa gülmeyi
gülmelerin olmadan
yalan kılmak.
törpülemek bir ömrü
adındaki her harf ile.
öyle ki, sevmişim diyor insan.
bilmezdim,
mesafelerin tecavüzü olurmuş aşka.
ve kürtajı olmayan
mecburi bir gebeliktir özlemek.

**Legend** · 29 Ekim 2020, 22:38

Yeni evliydik
Kıyafetlerini sevmiyordum
Bir manzara bulsak
Ben yine seni izliyordum

‘‘Aşk biter mi’’ diyordun
Belli ki korkuyordun
-oysa- ‘‘Bir ömre sığar mısın ?’’
Hiç sanmıyorum.

Yeni evliydik.
İş güç yoruluyorduk.
Koşuyorduk birbirimize de
Birbirimizde dinleniyorduk.

**Legend** · 29 Ekim 2020, 22:42

Kapının önündeyim
Fakat evine giremem
Benim evime gel de diyemem
İnsan, biz olunca belli ki
Tek kişilik iki evi yıkıp da
İki kişilik yeni bir ev inşa ediyormuş
Duvarları güvenden, çatısı sevgiden bir ev
Sıcak, berrak bir ev.

**Legend** · 30 Ekim 2020, 00:01

Sen bana bağırdığını zannederdin.
Oysa ben cenneti
Yüksek sesle dinlerdim.

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)