|
Karadeniz Yöresel Kelimeler
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
Aba: Abla (çocuk dili) Aborotçi: Palavracı. Abril: Nisan ayının yerel takvimdeki karşılığı. |
Abula: Abla.
Aclanmak / acolmak: Acıkmak. Açan: Ne zaman. |
Açançi: Ne zamanki.
Açubakan: Falcı. Ahan: İşte bak gör burada. |
Ahaviça: İlk defa hamile kalan kadın.
Ahbin: Hayvan altına serili yaprakla karışık hayvan gübresi. Afilcan: Aniden. |
Afiyet: Yüz, sima.
Afkurmak: Havlamak. Kızgın olunan kişiye, konuştuğu sırada, “çeneni kapat, konuşma” anlamında söylenen aşağılayıcı bir sözdür. Ağanus etmek: İnlemek. |
Ağırayak: Gebe, hamile.
Ağizli: Çok ve gelişigüzel konuşan kişi. Ağnak: Dere yatağının kumlu kısmı; balığın sudan sıçrayarak üzerine çıkabildiği kumluk yer. |
Ağrişak: Kendirden iplik elde etme araçlarında kullanılan yığı döndüren yüzük.
Ahaviça: İlk defa hamile kalan kadın. Ahbin: Ahırdaki hayvanların altına serilen yaprağın, hayvan dışkısı ile karışmış hali, meyve ve sebzelerin dibine serilip gübre niyetiyle kullanılır. |
Ağu: Zehir, zehirli ot.
Ahiralti / ahralti: Evin alt kısmı, evin alt kısmındaki ekili arazi/bahçe. Ahırbağı: Ahır. |
Ahpu: Sığır gübresi, tabi gübre.
Ahretluk: Takva sahibi. Ajdeğer: Ejderha. |
Ajluk: Açlık.
Akuçça: Seyrek taneli taze mısır koçanı. Alaf: Yeşil bitkilerden oluşan hayvan yemi. |
Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 07:20. |
|
Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2024, vBulletin Solutions, Inc.
Copyright ©2019 - 2023 | IRCRehberi