30 Kasım 2020, 11:42 | #1 |
Kayıplarımı Hayatıma Yama Yaptım 5
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] HİSSİZLİK HİSSİ Annemin gidişi benim kendime gelemeyişim, çocukluğuma veda edişim, uzun suskunluklarımın başlangıcı, kalp kırıklarımı onaramayışım.. Annem gittikten sonra babam sahip çıkmak istemedi haliyle onun zaten bir ailesi vardı. Bu zamana kadar ne yararını görmüştüm ki sanki ama insan kanadı kırılınca herkesten bir sevgi umuyor işte, en olmadık insanlar bile saçını okşasın istiyor, teselli versin ama olmuyor işte.. Hülya teyzem sahip çıkmak istedi ama eniştem onunla aynı fikirde değildi. Teyzemin kaderi de annem gibiydi. Bu merhametsiz adamları zaten kendileri seçmemişti. Sevgi olmayan bir yuvada nasıl huzur olabilirdi ki? Kadınların hayatı mutlu olmaya çalışmakla, mutlu görünmeye çalışmakla, mutsuzluğunu gizleyeme çalışmakla geçiyordu bunu oldukça erken öğrenmiş olsam da asla unutmayacaktım.. Hülya yengem ne olursa olsun beni sahiplenmeye kararlıydı ancak işler onun istediği gibi gitmeyecekti. Gidişatını artık kabullendigim kaderim beni daha nelerle karşılaştiracakti kim bilebilirdi ki.. Kuzenim Aslı'nın doğum günüydü babası onun için çok güzel bir saat almıştı. Pembe dijital olanlardan, teyzemse her şeyi kusursuz hazırlamıştı pastası tam üç katlıydı. Kıskandım onu en çok da teyzemin ona sevgi dolu bakışlarını, babasının ilgisini, onun yerinde olmak istedim, onun gibi olmak ama olmayacaktı ne annem mezarından çıkıp bana sarilabilecek ne de babam bir kere olsun kızım deyip bağrına basacaktı. Kimsesizdim ben, kimsesiz.. Meltem kızım hadi gel sen de üfle mumları.. Tüm bu düşünceler teyzemin sesiyle dağıldı kafamdan. Ağlamaklı gözlerle ben de o ortama dahil olmak istedim ama Aslı, teyzemin bana olan en ufak sevgi kırıntısını bile kıskanıyordu mumların hepsini kendi üfledi. Uzun uzun baktım gözlerine mutluydu halinden, hoşuna gitmişti beni üzmek.. Ertesi sabah evde bir telaş vardı. Aslı ağlıyor, her şeyi dağıtıyor, bağırıyordu. Biraz kulak verince babasının ona aldığı saati aradığını anladım. Teyzem sakinleştirmeye çalışıyor kızım evdedir nereye gidecek diyor ama dinletemiyordu bir türlü. Eniştemse nereye gidecek saat yürümüyor ya bu deyince Aslı birden hiddetlenip bana doğru hırsla yürümeye başladı. Sen.. Sen çaldın saatimi. Ben daha uyku sersemi neyin ne olduğunu anlayamadan yastığımın altından bulup çıkardı saatini. - Kendi eliyle koymuş gibi- Hirsiz hırsızsın sen. Baba kız planlarının işlemesinden memnun bir şekilde teyzeme benim artık orada kalamayacağımı, ahlakımın bozuk olduğunu, daha başlarına neler neler açabileceğimi sayıp dökmüşlerdi. Anlamıştım niyetlerini suçlamalarını dinledim sadece. Kendimi savunmak kendime saygısızlık olacaktı. Hiçbir şeyi açıklamaya çalışmadım. Ağlamadım, üzülmedim, ses çıkarmadım, bağırmadım sadece durdum ve olacakları bekledim.. Bir noktadan sonra hissizleşiyordu insan. Şaşırmıyordu hiçbir şeye. Tepki vermeye değer görmüyordu. Hangi eşikten sonra oluyordu bu bilemiyor insan ama bir defa olunca hayat boyu devam ediyor.. Not: Hikâyede geçen kişi ve olaylar hayal ürünüdür. Gerçekle bağlantısı yoktur. Konu Yazgı tarafından (30 Kasım 2020 Saat 11:54 ) değiştirilmiştir.. |
|
|
30 Kasım 2020, 11:53 | #2 |
Gelmiş benim ki, hemde bomba gibii.
Yine döktürmüşsün Canım Yazgı, emeğine yüreğine sağlık 🌹 Devamını sabırsızlıkla bekliyorum, biliyorsun 🤭 |
|
|
30 Kasım 2020, 12:32 | #3 |
Annemin gidişi benim kendime gelemeyişim, çocukluğuma veda edişim, uzun suskunluklarımın başlangıcı, kalp kırıklarımı onaramayışım..
Ne güzel bir giriş olmuş, yine çok güzel kaleme almışsın. Emeğine yüreğine sağlık @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] hanımcım..
________________
~ E & B ~ |
|
|
30 Kasım 2020, 12:44 | #4 |
"Anlamıştım niyetlerini suçlamalarını dinledim sadece. Kendimi savunmak kendime saygısızlık olacaktı. Hiçbir şeyi açıklamaya çalışmadım. Ağlamadım, üzülmedim, ses çıkarmadım, bağırmadım sadece durdum ve olacakları bekledim.."
Nereden baksan azalıyor insan. Duygu duyguyu çoğaltır derler ama bu yüzyılın yalanlarından biridir. Hissizleşmenin kötü bir şey olduğu yanılgısını en çok da yaşayınca öğreniyor insan. Neyi çok görürsen, duyarsızlaşırsın/şaşırmazsın. Bu sebeple zamanın bizlere biriktirdiği gerçektir. Tabii bu senin yitirmişliğin anlamına gelmiyor yaşadığın acılar. Aksine gardını çoğaltıyorsun mesela. Eskiden kendine sorduğun "Neden ben bunları yaşamak zorundayım" sitemi yerine, "Herkes bir şekilde yaşıyor, ben bunu atlatmalıyım." diyorsun mesela. Acını yaşa. Yüzleşmeden bunların hiçbiri olamaz. Yüzleşmezden aşamazsın, değersiz kalır duyguların. O yüzden acını kucakla. Sonrasında aynı durumunla karşılaştığında sana söz veriyorum, daha dayanaklı olacaksın. Emeğine yüreğine sağlık birtanesi ;heart |
|
|
30 Kasım 2020, 12:53 | #5 | |||
Alıntı:
Alıntı:
Alıntı:
|
||||
|
02 Aralık 2020, 18:46 | #6 |
Bir noktadan sonra hissizleşiyordu insan. Şaşırmıyordu hiçbir şeye. Tepki vermeye değer görmüyordu. Hangi eşikten sonra oluyordu bu bilemiyor insan ama bir defa olunca hayat boyu devam ediyor..
Emeğine sağlık @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
________________
Edep; aklın Tercümanıdır. İnsan edebi kadar akıllı, Aklı kadar şerefli, Şerefi kadar Kıymetlidir. Massive.. ~ E & B ~ |
|
|
16 Ocak 2021, 15:32 | #7 |
Aslı'nın saçı başı yolunası bir kız olduğunu düşünen var mı benden başka?
Emeğine ve yüreğine sağlık @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] hanım
________________
Vazgeçilmez değilim, değilsin , değilsiniz...
Konu BerduŞ tarafından (17 Ocak 2021 Saat 01:27 ) değiştirilmiştir.. |
|
|
21 Ocak 2021, 16:02 | #8 | |
Alıntı:
|
||
|
21 Ocak 2021, 16:15 | #9 |
emegine saglik cnm yine yine super
Anlamıştım niyetlerini suçlamalarını dinledim sadece. Kendimi savunmak kendime saygısızlık olacaktı. Hiçbir şeyi açıklamaya çalışmadım. Ağlamadım, üzülmedim, ses çıkarmadım, bağırmadım sadece durdum ve olacakları bekledim.. Bayildim
________________
No MoRe DramA
|
|
|
21 Ocak 2021, 16:22 | #10 | |
Alıntı:
|
||
|
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|