Seyahat etmeyen, müzik okumayan, müzik dinlemeyen, kendisinde çekicilik bulamayan yavaş yavaş ölür.
Bencilliğini yok eden, yardımı reddeden, çeşitlilik aramayan yavaş yavaş ölür.
Alışkanlığın esiri olan, her gün aynı yolları yürüyen, farklı renkte giyinmeyi göze almayan, yabancılarla konuşmayan insan yavaş yavaş ölür.
Gözlerdeki ışıltıyı tazeleyen, hüzünlü kalpleri kurtaran tutku ve duygu girdabından kaçan kişi yavaş yavaş ölür.
İşinden ya da sevgisinden memnun olmadığında hayatını değiştirmeyen, bilinmeyenin güvenliğini bir hayalin peşinden koşmak için riske atmayan, hayatında en az bir kez bilgece öğütlerden kaçmaya cesaret edemeyen, yavaş yavaş ölür. .
Yavaş ölme. Anı yaşa! Bugün risk alın!
*Pablo Neruda*