Vestibuler Sistem Bozukluklari - IRCRehberi.Net- Türkiyenin En iyi IRC ve Genel Forum Sitesi

CeReN · 12 Nisan 2021, 10:25

Duyusal islevler, ozellikle vestibuler ve isitsel islevlerde, insan sagligini, sosyal yeterliligi, mesleki uygunlugu ve calisma kapasitesini degerlendirmek icin guvenilir bir kriteri temsil eder. Bu sistemlerin anatomik-topografik lokalizasyonunun simetrisi ve bunlarin sagladigi uygun alan yonelimi, tum sosyal yasam yonleri acisindan onemlidir. Vestibuler sistem, hem istirahatte hem de hareket halindeyken ve ayni zamanda kisinin mesleki faaliyetlerinde alan oryantasyonunda onemli bir rol oynar.
Profesyonel olanlar da dahil olmak uzere tum insan motor aktivite formlarinin altinda yatan motor hafiza mekanizmalari uzerindeki etkisi son derece onemlidir. Vestibuler sistem, son derece keskin hassasiyeti, dinamizmi ve kulak labirenti hastaliklarinin semptomlarinin yani sira beynin farkli bolumlerinin yuksek bilgilendiriciligi ile diger tum analizorlerin bilisimselligini onemli olcude asmaktadir. Vucuttaki herhangi bir bozukluga cevap veren ilk sistemdir.

Isitme sistemi, sosyal iletisim islevi saglar. Binoral isitme bozuklugu, mekansal yonelim bozukluklarina yol acar. Vestibuler ve isitsel duyu sistemleri cesitli aktivitelerden, posturel denge ve kontrolden, duygulardan ve yaratici dusunceden sorumlu olarak kortikal surecleri uyarir. Bu nedenle, onleme ve tedavi, duzeltme ve rehabilitasyon, profesyonel uygunluk konularinin belirlenmesi ve calisma kapasitesinin etkinligini artirmak icin vestibuler ve isitsel bozukluklarin kapsamli bir klinik calismasina duyulan ihtiyac cok onemlidir.

Benign Paroksismal Pozisyonel Vertigo (BPPV)

Benign paroksismal pozisyonel vertigo (BPPV) bas donmesinin en sIk nedenidir. Orijinal duzeltme yontemlerinin uygulanmasiyla tedavisi mumkun hale gelmistir. BPPV’nin ana belirtisi, bir kisi yercekimi vektorune bagli olarak bas pozisyonunu aniden degistirdiginde, ornegin bir kisi yattiginda dikeyden yatay konuma gectiginde veya tam tersi oldugunda ortaya cikan kisa sureli vertigo ataklaridir. Kisi kalktiginda, yatakta kalktiginda veya aniden basini geriye attiginda gorulur.Bu vertigo ataklari daha cok uykudan sonraki sabah ortaya cikar. Cogunlukla kisi uykudan sonra vucut pozisyonunu ilk degistirdiginde ortaya cikar. Tekrarlayan kafa hareketleri ile zayiflarlar. Hastalarin sIkayetleri cok karakteristiktir, Cogu zaman sIkayetlere dayanarak durumu teshis etmek ve etkilenen tarafi tanimlamak mumkundur. Hasta, vertigonun hangi taraftan gorundugunu oldukca sIk gosterir.Vestibuler Sistem Bozukluklari
Vertigo ve nistagmus yatay veya yatay yonde donuyorsa, bu bize yatay (lateral) yarim daire seklindeki kanalin etkilendigini gosterir. Kiskirtici an, bir hastanin basini etkilenen kulak tarafina dogru egdigi an olabilir. Bas donmesine bulanti ve kusma eslik edebilir. Atak, kisi basini 1-2 sn icinde hareket ettirdikten sonra ortaya cikar ve 30-60 sn surer. Vertigo ve nistagmus bas hareketine baglidir. Bir kisi yukari bakarsa, vertigo ve nistagmus dikeydir. Bu durumda dikey nistagmus, arka semisirkuler kanal reseptorlerinin uyarildigini kanitlar. BPPV, kadinlari erkeklerden iki kat daha fazla etkileyen, cogu zaman 50 ila 70 yaslari arasinda herhangi bir yasta gelisebilir. Uzun sureli yatakta kaldiktan sonra, ozellikle kranyoserebral travmalardan sonra gelisebilir.

Teshis, pozisyon testleri nedeniyle konur. Hastanin sIkayeti diger vestibuler bozukluklar (Meniere hastaligi, vestibuler noronit, migren ve cesitli etiyolojik labirent hastaliklari) icin tipik olsa bile, vertigodan sIkayet eden tum hastalara pozisyon testleri yapilmalidir. Birincil hastalik tedavisinin etkili bir yontemi olmadiginda, BPPV’ye bagli olarak vertigoyu hafifletmek her zaman mumkundur. Histolojik olarak dogrulanan kupulolotiyazis teorisine gore, diger kanallardan daha asagida bulunan arka kanalin ampullasinda otolitler daha sIk depolanabilir. Cesitli nedenlerle otolit zarini terk ederek kupula duvarlarina yapisirlar. Otolitli kupula duvarlari agirlasir. Bu teori, nistagmusun bircok ozelligini aciklayamasa da, acisal olanin algilayicisi yerine dogrusal ivmenin algilayicisi haline gelirler.
Kanalolitiazis teorisi pozisyonel nistagmus belirtilerini aciklar. Bu teoriye gore otolitler yapismaz, ancak endolimf icinde serbestce yuzer. Kanal capini daralttiklari veya tikadiklari icin pozisyonel vertigo olustururlar. Kanal boyunca ilerlerken, otolitler endolenfin utrikulden veya utrikle serbestce kaymasini engeller. Bu teori, cesitli pozisyonel manevralarda nistagmusun yonu, latent periyodu ve suresinin yani sira karakteristiklerindeki degisIklikleri tahmin etmeye izin verir.

BPPV’den muzdarip hastalarin % 10-20’sinde lateral yarim daire kanallari etkilenmistir. Iki turu vardir: kanalolitiazis ile ilgili (daha yaygin) ve daha nadir olani, kupulolitiyazis. Lateral yarim daire kanal BPPV’nin tanimlanmasi, daha once merkezi pozisyonel vertigonun ozellikleri olarak kabul edilen bazi ozelliklerle karakterizedir. Lateral yarim daire kanal kanalli tas hastaligi durumunda, hasta basini yana cevirdiginde, sirtustu yatarken vertigo yasar ve pozisyonun sirtustu pozisyondan oturma pozisyonuna gecmesi ve bunun tersi onemli semptomlara eslik etmez.
Lateral kanal BPPV alevlenmeleri, etkilenen arka kanaldan daha az uzundur. Kanalitiyazis tipi olarak lateral kanal BPPV’nin nedeni, bu kanalda agresif otolitlerin invazyonudur. Otolitler kafa hareketleri sirasinda lateral kanali rahatlikla terk edebildikleri icin lateral kanal BPPV’li hastalarda remisyonlar sIklikla gorulmektedir. Aksine otolitler anatomik pozisyonundan dolayi arka kanaldan bagimsiz olarak hareket etmezler (diger tum kanallarin altinda bulunur). Manevralarin hizli bir sonucu, lateral kanal BPPV’ye taniklik ediyor. BPPV on kanal cok nadir kullanilir.
Dix-Hallpike testi, posterior semisirkuler kanal BPPV’yi teshis etmek icin kullanilan tekniktir. Bir hasta oturur pozisyondan sirtustu pozisyona getirilir, bas 45 ° bir yana cevrilir ve sedyenin ucuna uzatilir. Sol arka semisirkuler kanal disfonksiyonu durumunda, test once kisa bir latent donemden sonra olusan nistagmusun artmasina ve ardindan azalmasina neden olacaktir. Baslangic pozisyonuna dondukten sonra nistagmus yon degistirecektir. BPPV’yi tedavi etmek icin bir dizi pozisyonel manevra gelistirilmistir.

Otolitlerin konglomeralarini yarim daire seklindeki kanallardan cikarmayi amaclamaktadirlar. Su anda Brandt ve Daroff tarafindan gelistirilen manevralar ile Semont ve Epley manevralari kullanilmaktadir. Kanalolitiyazis teorisi icinde, Brandt ve Daroff, otolit konglomeralarini yok eden kafa hareketleri de dahil olmak uzere bir dizi egzersiz gelistiren ilk kisilerdir. Parcalari, labirentin diger bolumlerine tasinir ve burada sabit olabilirler. Bu nedenle yarim daire kanallarin islevini etkilemezler. Dogru uygulandiginda bu manevralar her zaman etkilidir, ancak % 50 nuksetmektedir. Tekrarlama durumunda, ilk atakta daha etkili olan manevranin tekrarlanmasi onerilmektedir.

Vestibuler Noronit
Vestibuler Sistem BozukluklariVestibuler noronit, BPPV periferik vestibuler hastaliktan sonra yaygin bir nedendir. Klinik olarak saglikli bir kulak yonunde vertigo, saglikli bir kulaga yatay olarak donebilen spontan nistagmus ile kendini gosterir. Fonksiyonel testler, etkilenen kulakta cesitli derecelerde hiporefleksi ve saglikli bir kulaga yonelik postural anormallikleri kontrol eder. Vestibuler noronitin viral etiyolojiye sahip oldugu dusunulmektedir. Fonksiyonel bozukluklari etkili bir sekilde azalttiklari ve guclu bir anti-enflamatuar etkiye sahip olduklari icin ilk once glukokortikoidlerin recetelenmesi onerilir. Ek olarak, postural bozukluklar icin merkezi vestibuler kompansasyon mekanizmalarini hizlandirirlar. Antiviral ilaclar daha az etkilidir.

Meniere Hastaligi
Meniere hastaligi, hem vestibuler hem de isitsel sistemlerin periferik hastaliklarini ifade eder. Etkilenen labirentte uyarma asamasinda akut bir atak sirasinda, yatay nistagmus, postural bozukluklar ve onemli vestibulo-vejetatif patolojik reaksiyonlarla birlikte yatay yonde guclu bir vertigo meydana gelir. Ayni zamanda, etkilenen kulakta guclu bir ses, isitme kaybi, pencede dolgunluk hissi ve gelismis ses uyaranlarinda ses rahatsizligi olgusu vardir.
Labirentin engellenmesi asamasinda vertigo ve nistagmus, yonunu saglikli bir labirente dogru degistirir. Posturel bozukluklar yavas yavas yerlesir ve vestibulo-vejetatif patolojik reaksiyonlar kaybolur. Fonksiyonel stimulasyon dahilinde, nistagmusun hiporefleksiyonu, etkilenen labirentin tarafindan sabitlenir. Ayni zamanda, Kulaktaki gurultu, tikaniklik ve dolgunluk azalir ve ses rahatsizliginin etkileri azalir. Bu gercekler, bu hastalikta her iki duyu sistemindeki uyarma ve inhibisyon sureclerinin ortak bir mekanizmasina isaret etmektedir.
Meniere hastaliginin temelinin, endolenfatik damlalarin (endolenfatik hidrops) periyodik birikimi oldugu histolojik olarak dogrulanmistir. Bir akut vestibuler disfonksiyon atagi 30 dakika ile 3-4 saat arasinda surer ve farkli araliklarla tekrar eder. Meniere hastaligi icin etkili tedavi yontemlerinden biri, hasarli bir labirent, vestibuler jimnastik ve tuz kisitlamasidir. Uzun sureli betahistin tedavisi genellikle ataklari onlemek ve tezahurlerini azaltmak icin recete edilir. Ancak, olusumunun nedenleri tam olarak anlasilamamistir.

Gecici Vertigo

Migrenoz vertigo, spontan tekrarlayan sistemik vertigo’nun en yaygin seklidir. Okul oncesi cocuklardan yasli yetiskinlere kadar her yasta ortaya cikar. Genetik faktorlerin katkisini gosteren aile oykusu sIklikla not edilir. Bir aurayla, aurasiz olandan daha az sIklikla ortaya cikar. Saldiri sirasinda atriyal fibrilasyon, tek tarafli parestezi ve afazi gibi gecici semptomlar ortaya cikar. Bu semptomlardan once genellikle bas agrisi gorulur. Basin pozisyonu degistiginde migrenle iliskili vertigo artar. Pozisyonel nistagmus tespit edildiginde semptomatik ataklarin suresi birkac gun alabilir. Relapslar BPPV’den daha sIk gorulur. Gocmen vertigo, merkezi pozisyonel vertigo olarak adlandirilir.

Merkezi Pozisyonel Vertigo
Vestibuler Sistem BozukluklariSantral pozisyonel vertigo, vertigolu hastalarin % 5’inden azinda sIk gorulmez. Ancak, vestibuler sistemin merkezi bolumlerinin ve beyincik loblarinin yapisal hasariyla iliskili ciddi bir hastaligin isaretidir. Bu nedenle pozisyonel vertigolu hastalarda oncelikle santral lezyon dislanmalidir. BPPV’nin ve santral pozisyonel vertigonun en guvenilir ayirici ozelligi pozisyonel nistagmusun yonudur. BPPV durumunda, belirli bir kanalin duzleminde uyari ile bu kanal icin pozisyonel nistagmus ozelligi tipiktir.
Horizontal (lateral) canalis semicircularis uyarilirken her zaman horizontal pozisyonel nistagmus olusur. Santral pozisyonel nistagmusun yonu genellikle uyarici kanal ile iliskili degildir. Saf dikey veya doner nistagmus, merkezi vestibuler bozuklugun bir isaretidir. Santral vertigolu hastalarda, MRG’de degisIklik olmadiginda, migrenoz veya baska bir vertigodan suphelenmek mumkundur.

ALİNTİ ~

**Reyhan** · 19 Nisan 2021, 21:10

Emeğine sağlık canım ;*

12 Nisan 2021, 10:25	#1
CeReN Guest	Vestibuler Sistem Bozukluklari Duyusal islevler, ozellikle vestibuler ve isitsel islevlerde, insan sagligini, sosyal yeterliligi, mesleki uygunlugu ve calisma kapasitesini degerlendirmek icin guvenilir bir kriteri temsil eder. Bu sistemlerin anatomik-topografik lokalizasyonunun simetrisi ve bunlarin sagladigi uygun alan yonelimi, tum sosyal yasam yonleri acisindan onemlidir. Vestibuler sistem, hem istirahatte hem de hareket halindeyken ve ayni zamanda kisinin mesleki faaliyetlerinde alan oryantasyonunda onemli bir rol oynar. Profesyonel olanlar da dahil olmak uzere tum insan motor aktivite formlarinin altinda yatan motor hafiza mekanizmalari uzerindeki etkisi son derece onemlidir. Vestibuler sistem, son derece keskin hassasiyeti, dinamizmi ve kulak labirenti hastaliklarinin semptomlarinin yani sira beynin farkli bolumlerinin yuksek bilgilendiriciligi ile diger tum analizorlerin bilisimselligini onemli olcude asmaktadir. Vucuttaki herhangi bir bozukluga cevap veren ilk sistemdir. Isitme sistemi, sosyal iletisim islevi saglar. Binoral isitme bozuklugu, mekansal yonelim bozukluklarina yol acar. Vestibuler ve isitsel duyu sistemleri cesitli aktivitelerden, posturel denge ve kontrolden, duygulardan ve yaratici dusunceden sorumlu olarak kortikal surecleri uyarir. Bu nedenle, onleme ve tedavi, duzeltme ve rehabilitasyon, profesyonel uygunluk konularinin belirlenmesi ve calisma kapasitesinin etkinligini artirmak icin vestibuler ve isitsel bozukluklarin kapsamli bir klinik calismasina duyulan ihtiyac cok onemlidir. Benign Paroksismal Pozisyonel Vertigo (BPPV) Benign paroksismal pozisyonel vertigo (BPPV) bas donmesinin en sIk nedenidir. Orijinal duzeltme yontemlerinin uygulanmasiyla tedavisi mumkun hale gelmistir. BPPV’nin ana belirtisi, bir kisi yercekimi vektorune bagli olarak bas pozisyonunu aniden degistirdiginde, ornegin bir kisi yattiginda dikeyden yatay konuma gectiginde veya tam tersi oldugunda ortaya cikan kisa sureli vertigo ataklaridir. Kisi kalktiginda, yatakta kalktiginda veya aniden basini geriye attiginda gorulur.Bu vertigo ataklari daha cok uykudan sonraki sabah ortaya cikar. Cogunlukla kisi uykudan sonra vucut pozisyonunu ilk degistirdiginde ortaya cikar. Tekrarlayan kafa hareketleri ile zayiflarlar. Hastalarin sIkayetleri cok karakteristiktir, Cogu zaman sIkayetlere dayanarak durumu teshis etmek ve etkilenen tarafi tanimlamak mumkundur. Hasta, vertigonun hangi taraftan gorundugunu oldukca sIk gosterir.Vestibuler Sistem Bozukluklari Vertigo ve nistagmus yatay veya yatay yonde donuyorsa, bu bize yatay (lateral) yarim daire seklindeki kanalin etkilendigini gosterir. Kiskirtici an, bir hastanin basini etkilenen kulak tarafina dogru egdigi an olabilir. Bas donmesine bulanti ve kusma eslik edebilir. Atak, kisi basini 1-2 sn icinde hareket ettirdikten sonra ortaya cikar ve 30-60 sn surer. Vertigo ve nistagmus bas hareketine baglidir. Bir kisi yukari bakarsa, vertigo ve nistagmus dikeydir. Bu durumda dikey nistagmus, arka semisirkuler kanal reseptorlerinin uyarildigini kanitlar. BPPV, kadinlari erkeklerden iki kat daha fazla etkileyen, cogu zaman 50 ila 70 yaslari arasinda herhangi bir yasta gelisebilir. Uzun sureli yatakta kaldiktan sonra, ozellikle kranyoserebral travmalardan sonra gelisebilir. Teshis, pozisyon testleri nedeniyle konur. Hastanin sIkayeti diger vestibuler bozukluklar (Meniere hastaligi, vestibuler noronit, migren ve cesitli etiyolojik labirent hastaliklari) icin tipik olsa bile, vertigodan sIkayet eden tum hastalara pozisyon testleri yapilmalidir. Birincil hastalik tedavisinin etkili bir yontemi olmadiginda, BPPV’ye bagli olarak vertigoyu hafifletmek her zaman mumkundur. Histolojik olarak dogrulanan kupulolotiyazis teorisine gore, diger kanallardan daha asagida bulunan arka kanalin ampullasinda otolitler daha sIk depolanabilir. Cesitli nedenlerle otolit zarini terk ederek kupula duvarlarina yapisirlar. Otolitli kupula duvarlari agirlasir. Bu teori, nistagmusun bircok ozelligini aciklayamasa da, acisal olanin algilayicisi yerine dogrusal ivmenin algilayicisi haline gelirler. Kanalolitiazis teorisi pozisyonel nistagmus belirtilerini aciklar. Bu teoriye gore otolitler yapismaz, ancak endolimf icinde serbestce yuzer. Kanal capini daralttiklari veya tikadiklari icin pozisyonel vertigo olustururlar. Kanal boyunca ilerlerken, otolitler endolenfin utrikulden veya utrikle serbestce kaymasini engeller. Bu teori, cesitli pozisyonel manevralarda nistagmusun yonu, latent periyodu ve suresinin yani sira karakteristiklerindeki degisIklikleri tahmin etmeye izin verir. BPPV’den muzdarip hastalarin % 10-20’sinde lateral yarim daire kanallari etkilenmistir. Iki turu vardir: kanalolitiazis ile ilgili (daha yaygin) ve daha nadir olani, kupulolitiyazis. Lateral yarim daire kanal BPPV’nin tanimlanmasi, daha once merkezi pozisyonel vertigonun ozellikleri olarak kabul edilen bazi ozelliklerle karakterizedir. Lateral yarim daire kanal kanalli tas hastaligi durumunda, hasta basini yana cevirdiginde, sirtustu yatarken vertigo yasar ve pozisyonun sirtustu pozisyondan oturma pozisyonuna gecmesi ve bunun tersi onemli semptomlara eslik etmez. Lateral kanal BPPV alevlenmeleri, etkilenen arka kanaldan daha az uzundur. Kanalitiyazis tipi olarak lateral kanal BPPV’nin nedeni, bu kanalda agresif otolitlerin invazyonudur. Otolitler kafa hareketleri sirasinda lateral kanali rahatlikla terk edebildikleri icin lateral kanal BPPV’li hastalarda remisyonlar sIklikla gorulmektedir. Aksine otolitler anatomik pozisyonundan dolayi arka kanaldan bagimsiz olarak hareket etmezler (diger tum kanallarin altinda bulunur). Manevralarin hizli bir sonucu, lateral kanal BPPV’ye taniklik ediyor. BPPV on kanal cok nadir kullanilir. Dix-Hallpike testi, posterior semisirkuler kanal BPPV’yi teshis etmek icin kullanilan tekniktir. Bir hasta oturur pozisyondan sirtustu pozisyona getirilir, bas 45 ° bir yana cevrilir ve sedyenin ucuna uzatilir. Sol arka semisirkuler kanal disfonksiyonu durumunda, test once kisa bir latent donemden sonra olusan nistagmusun artmasina ve ardindan azalmasina neden olacaktir. Baslangic pozisyonuna dondukten sonra nistagmus yon degistirecektir. BPPV’yi tedavi etmek icin bir dizi pozisyonel manevra gelistirilmistir. Otolitlerin konglomeralarini yarim daire seklindeki kanallardan cikarmayi amaclamaktadirlar. Su anda Brandt ve Daroff tarafindan gelistirilen manevralar ile Semont ve Epley manevralari kullanilmaktadir. Kanalolitiyazis teorisi icinde, Brandt ve Daroff, otolit konglomeralarini yok eden kafa hareketleri de dahil olmak uzere bir dizi egzersiz gelistiren ilk kisilerdir. Parcalari, labirentin diger bolumlerine tasinir ve burada sabit olabilirler. Bu nedenle yarim daire kanallarin islevini etkilemezler. Dogru uygulandiginda bu manevralar her zaman etkilidir, ancak % 50 nuksetmektedir. Tekrarlama durumunda, ilk atakta daha etkili olan manevranin tekrarlanmasi onerilmektedir. Vestibuler Noronit Vestibuler Sistem BozukluklariVestibuler noronit, BPPV periferik vestibuler hastaliktan sonra yaygin bir nedendir. Klinik olarak saglikli bir kulak yonunde vertigo, saglikli bir kulaga yatay olarak donebilen spontan nistagmus ile kendini gosterir. Fonksiyonel testler, etkilenen kulakta cesitli derecelerde hiporefleksi ve saglikli bir kulaga yonelik postural anormallikleri kontrol eder. Vestibuler noronitin viral etiyolojiye sahip oldugu dusunulmektedir. Fonksiyonel bozukluklari etkili bir sekilde azalttiklari ve guclu bir anti-enflamatuar etkiye sahip olduklari icin ilk once glukokortikoidlerin recetelenmesi onerilir. Ek olarak, postural bozukluklar icin merkezi vestibuler kompansasyon mekanizmalarini hizlandirirlar. Antiviral ilaclar daha az etkilidir. Meniere Hastaligi Meniere hastaligi, hem vestibuler hem de isitsel sistemlerin periferik hastaliklarini ifade eder. Etkilenen labirentte uyarma asamasinda akut bir atak sirasinda, yatay nistagmus, postural bozukluklar ve onemli vestibulo-vejetatif patolojik reaksiyonlarla birlikte yatay yonde guclu bir vertigo meydana gelir. Ayni zamanda, etkilenen kulakta guclu bir ses, isitme kaybi, pencede dolgunluk hissi ve gelismis ses uyaranlarinda ses rahatsizligi olgusu vardir. Labirentin engellenmesi asamasinda vertigo ve nistagmus, yonunu saglikli bir labirente dogru degistirir. Posturel bozukluklar yavas yavas yerlesir ve vestibulo-vejetatif patolojik reaksiyonlar kaybolur. Fonksiyonel stimulasyon dahilinde, nistagmusun hiporefleksiyonu, etkilenen labirentin tarafindan sabitlenir. Ayni zamanda, Kulaktaki gurultu, tikaniklik ve dolgunluk azalir ve ses rahatsizliginin etkileri azalir. Bu gercekler, bu hastalikta her iki duyu sistemindeki uyarma ve inhibisyon sureclerinin ortak bir mekanizmasina isaret etmektedir. Meniere hastaliginin temelinin, endolenfatik damlalarin (endolenfatik hidrops) periyodik birikimi oldugu histolojik olarak dogrulanmistir. Bir akut vestibuler disfonksiyon atagi 30 dakika ile 3-4 saat arasinda surer ve farkli araliklarla tekrar eder. Meniere hastaligi icin etkili tedavi yontemlerinden biri, hasarli bir labirent, vestibuler jimnastik ve tuz kisitlamasidir. Uzun sureli betahistin tedavisi genellikle ataklari onlemek ve tezahurlerini azaltmak icin recete edilir. Ancak, olusumunun nedenleri tam olarak anlasilamamistir. Gecici Vertigo Migrenoz vertigo, spontan tekrarlayan sistemik vertigo’nun en yaygin seklidir. Okul oncesi cocuklardan yasli yetiskinlere kadar her yasta ortaya cikar. Genetik faktorlerin katkisini gosteren aile oykusu sIklikla not edilir. Bir aurayla, aurasiz olandan daha az sIklikla ortaya cikar. Saldiri sirasinda atriyal fibrilasyon, tek tarafli parestezi ve afazi gibi gecici semptomlar ortaya cikar. Bu semptomlardan once genellikle bas agrisi gorulur. Basin pozisyonu degistiginde migrenle iliskili vertigo artar. Pozisyonel nistagmus tespit edildiginde semptomatik ataklarin suresi birkac gun alabilir. Relapslar BPPV’den daha sIk gorulur. Gocmen vertigo, merkezi pozisyonel vertigo olarak adlandirilir. Merkezi Pozisyonel Vertigo Vestibuler Sistem BozukluklariSantral pozisyonel vertigo, vertigolu hastalarin % 5’inden azinda sIk gorulmez. Ancak, vestibuler sistemin merkezi bolumlerinin ve beyincik loblarinin yapisal hasariyla iliskili ciddi bir hastaligin isaretidir. Bu nedenle pozisyonel vertigolu hastalarda oncelikle santral lezyon dislanmalidir. BPPV’nin ve santral pozisyonel vertigonun en guvenilir ayirici ozelligi pozisyonel nistagmusun yonudur. BPPV durumunda, belirli bir kanalin duzleminde uyari ile bu kanal icin pozisyonel nistagmus ozelligi tipiktir. Horizontal (lateral) canalis semicircularis uyarilirken her zaman horizontal pozisyonel nistagmus olusur. Santral pozisyonel nistagmusun yonu genellikle uyarici kanal ile iliskili degildir. Saf dikey veya doner nistagmus, merkezi vestibuler bozuklugun bir isaretidir. Santral vertigolu hastalarda, MRG’de degisIklik olmadiginda, migrenoz veya baska bir vertigodan suphelenmek mumkundur. ALİNTİ ~
	Alıntı Yap

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)