İnsanlar Yanılgıdan İbarettir - IRCRehberi.Net- Türkiyenin En iyi IRC ve Genel Forum Sitesi

**ZeyNa** · 14 Nisan 2020, 20:18

İnsanlar kırar. Bazıları bunu bile isteye yapar. Huy edinmişlerdir artık birilerini kırmayı kendilerine. Ve bunu yapan insanlar çoğu zaman en yakınımızdakilerdir, en iyi dostlarımız. Bizi nereden kıracağını en iyi bilenler. Anlarız ki insanlar yanılgıdan ibarettir bazen..

İçimizdeki güz kurusu diye kırdıkları dallar baharla birlikte yeniden çiçek açacak bilmezler. Bilmezler umut yüklüdür o dallarda. En çok kendime mi kızmalıyım aslında? Beni paramparça edecek o noktaya ben götürdüm çoğu zaman o insanı. Çok güvendim çünkü. Abi dedim, abla dedim belki kardeşim gördüm, belki dostum. Öyle güvendim sahiplendim ki öz değilse bile özüm gibi, canım gibi. Sonrası hayal kırıklığı işte, bir daha kimseye güvenmeyeceğim sözleri.. Kimi kandırıyorum ki? Güveneceğim yine bal gibi güveneceğim. Sonra birileri yine hayal kırıklığı yaratacak başa döneceğim. Yeniden, yeniden, yeniden.. Bu böyle devam edip duracak kısır bir döngü içinde. Beni ben yapan, beni büyüten kırgınlıklar biriktirdim içimde..

Ama düşünüyorum da, bende birilerini kırıyorumdur kim bilir. Birilerinin hayal kırıklığı oluyorumdur. Birilerinin en sevdiği, en güvendiğiyken en çok acıtanı benimdir. Bu hayatta kırdığımız yerden kırılıyoruzdur kim bilir..

**Yazgı** · 14 Nisan 2020, 20:28

Güzel yüreğine, içten kalemine sağlık canım benim. Kırgınlıklar üzerine ben de çok yazdım vaktiyle insanı en çok üzen en sevdiklerinden gelen haksız muamele oluyor. Ama kırıldığımız yerden çiçek açarız biz sorun yok.

Şuraya da bir şarki bırakayım ;d Düştüysek kalkarız daha ölmedik ya!

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

**ZeyNa** · 14 Nisan 2020, 20:36

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] cım, çok teşekkür ederim canım.
Bende ümitliyim yeniden çiçek bahçesine dönecek içim :)

L_ · 14 Nisan 2020, 20:42

İnsanlar kendi kabul ettikleri "Doğrular" ve "Gerçeklerle" yaşar. Bu insanların "Gerçeklik" olarak tanımladıkları şeydir ama "Doğru" yada "Gerçek" nedir? Sadece belirsiz düşüncelerdir. İnsanların "Gerçeklik" dediği şey sadece bir yanılgıdır.

**Furkan** · 14 Nisan 2020, 20:49

Ama düşünüyorum da, bende birilerini kırıyorumdur kim bilir. Birilerinin hayal kırıklığı oluyorumdur. Birilerinin en sevdiği, en güvendiğiyken en çok acıtanı benimdir. Bu hayatta kırdığımız yerden kırılıyoruzdur kim bilir..

Anlayana ne kadar anlamlı ne kadar güzel bir cümle emeğinize sağlık.

**KahKaha** · 14 Nisan 2020, 22:27

Kaleminize sağlık @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] .
Ben de yaşattığımızı yaşamadan ölmeyeceğimize inanırım ve yaşıyorsam/kırılıyorsam bir şekilde hak etmişim ki yaşıyorum derim.
Bu davranış çok yorucu bir şey esasen. Fakat engel olunamayan bir şey.
Yine de şükürler olsun ki kendimizi tartan bir tarafımız var :)

**Siyah** · 14 Nisan 2020, 22:39

Etrafımdaki insanlari 'farkında olmadan' çokça kıran biri olarak düşündüren bir yazı oldu.

Kalemine sağlık @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
Kendi kırgınlıklarım tabii söz konusu değil. : ))

**Malkoçoğlu** · 14 Nisan 2020, 22:47

.......
Yaşamak, hayata sıkı sıkıya tutunmak
Asla umudunu yitirmemek
Belki zor ama
İnadına yaşayacağım denmeli her şeye rağmen

Caner Yücel in şiirinden bir alıntı

~~Allecra~~ · 14 Nisan 2020, 23:48

Kalemine sağlik ;gul

**iLSu** · 15 Nisan 2020, 13:06

Emeğine yüreğine sağlık

14 Nisan 2020, 20:18	#1
ZeyNa	İnsanlar Yanılgıdan İbarettir İnsanlar kırar. Bazıları bunu bile isteye yapar. Huy edinmişlerdir artık birilerini kırmayı kendilerine. Ve bunu yapan insanlar çoğu zaman en yakınımızdakilerdir, en iyi dostlarımız. Bizi nereden kıracağını en iyi bilenler. Anlarız ki insanlar yanılgıdan ibarettir bazen.. İçimizdeki güz kurusu diye kırdıkları dallar baharla birlikte yeniden çiçek açacak bilmezler. Bilmezler umut yüklüdür o dallarda. En çok kendime mi kızmalıyım aslında? Beni paramparça edecek o noktaya ben götürdüm çoğu zaman o insanı. Çok güvendim çünkü. Abi dedim, abla dedim belki kardeşim gördüm, belki dostum. Öyle güvendim sahiplendim ki öz değilse bile özüm gibi, canım gibi. Sonrası hayal kırıklığı işte, bir daha kimseye güvenmeyeceğim sözleri.. Kimi kandırıyorum ki? Güveneceğim yine bal gibi güveneceğim. Sonra birileri yine hayal kırıklığı yaratacak başa döneceğim. Yeniden, yeniden, yeniden.. Bu böyle devam edip duracak kısır bir döngü içinde. Beni ben yapan, beni büyüten kırgınlıklar biriktirdim içimde.. Ama düşünüyorum da, bende birilerini kırıyorumdur kim bilir. Birilerinin hayal kırıklığı oluyorumdur. Birilerinin en sevdiği, en güvendiğiyken en çok acıtanı benimdir. Bu hayatta kırdığımız yerden kırılıyoruzdur kim bilir.. Konu ZeyNa tarafından (15 Nisan 2020 Saat 19:40 ) değiştirilmiştir..
	Alıntı Yap

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)