Bitmiş sevgilerin,saygıların,umutların ardından ne çok sürüklemiş hayat bizi..Her sığındığımız umudu ne çok almış elimizden acımasızca.Durum böyle olunca heves de kalmıyor insanda,gelecek güzel günlere olan inanç da ,umut da..
İki artı iki dört ediyor da iki insan bir kalp edemiyor işte bazen.Sonrası.. Pişmanlık mı olur ardına baktığında tek damla gözyaşı mı süzülür yanaklarına yoksa deliliğe vurup işi konar mı daldan dala bilinmez.Herkesin acısı da kendine büyük zaten.Herkesin dermanı da başka başka naparsın hayat işte.Kızamazsın da hesap da soramazsın iş işten geçtikten sonra..

Bir Of çeksem karşı ki dağlar yıkılırmı..