İçin dolar da taşar ya bazen..

Hani anlatmaktan çok susmak istediğin zamanlardan bahsediyorum, anlatsan da anlaşılmayacağını düşündüğün hani ya da önemsenmeyeceğini söylediklerinin..

Önemsiz hissetmekten ziyade derin bir kırılmışlık hissi, sessizliğinden anlayabilecekken konuşmaya mecbur bırakılmak da incitebilir ya seni tam da öyle bir şey..

Nedenler vardır ya sorsan her şeyin bir nedeni vardır peki ya sonuçlar ? Bununla ilgilenen var mı acaba? Hadi davranışlarınıza bir çok sebep buldunuz diyelim ya sonrası?

Bazen bir söze bile gerek yoktur sadece hissedersiniz. Hislerinize güveniyorsanız içiniz daha da acıyacaktır böyle durumlarda. Belirsizlik diye bir şey vardır ya insanın canını sıkıştıran bir kelpeten gibi.

Neresinden bakarsan bak hep aynı yönü gösterir size gönül pusulanız bazen. Hayat ışığınızı söndürmeden umutlarınız sönmüş gibi bir durumdur bu. Kendinizi yitirmeden değer verdiğiniz şeylere karşı bakış açınızın değişmesi gibi ya da ne bileyim gücünüz yerindedir de hiç bir şeye elinizi kolunuzu kaldırmanızı istemeyen bir umursamazlık sarmıştır benliğinizi.

Yazgı