İnsanın içini kemiren duygular.. Nefret, intikam duygusu, öfke.. Bizi çaresizliğe sürükleyen, kendi benliğimizi unutturan hisler bunların hepsi. Ne yapalım ? Nasıl yapalım ? Karşımıza kötü insanlar çıkıyor olabilir belki haketmediğimiz şeyler yaşatıyorlar bize, çoğu zaman hazmedemiyoruz belki karşımızdakine yakıştıramıyoruz belki kendimize bu durumu. Ne oluyorsa oluyor sonuç olarak herkes yola devam etmek zorunda değil mi? İyisiyle kötüsüyle her şey bizim için bu hayatta. Ölüm de ,imtihan da, hüzün de, sevinç de.

Kendini anlamakla başlıyor işin aslı. Bazen öyle şeyler yaşıyorsun ki altından kalkamam sanıyorsun oysa ki Allah dememiş mi ben kuluma kaldıramayacağı yük yüklemem diye ? O zaman hepsini bir imtihan olarak görebilmeli insan. Hepsini Allah’tan gelen saf sevgiyle kucaklayabilmeli.

Hırslı mısın? Hırçın mısın? Öfkeli misin hayata ? Ya da intikam alayım aynısını yaşatayım hissine mi kapıldın? Dur dur.. Sakinleş ve huzuru kendi içinde ara. Bu şekilde mutlu olabilecek misin? Düşün bakalım bu zamana kadar neler yaşadın da hangisinin acısı aynı kaldı? Neler kaybettin ? Neler kazandın? Kaybettiklerine ne kadar üzüldün ? Kazandıklarına ne kadar sevindin? Sahip olduğun şeylerin değerini ne kadar bildin? Yoksa hep olmayana olsun diye mi çaba sarfettin?

Hepsi sendin üzgünken gözyaşı döken, mutluyken neşe saçan, hırslıyken gözü kararan, kötülük yapana kötülükle karşılık vermeyi isteyen de sendin. Bütün duyguları öylesine yoğun yaşadın ki ne oldu? Yıprandın, yoruldun fazlasıyla ama yine de devam ettin kaldığın yerden çünkü o güç senin içinde. Her şeye inat kaybetmedin yüzündeki gülüşü. Vazgeçmedin kendin olmaktan. Yolun sonunda kazandıklarına bir baksana. Her şey kendi gücünü görebilmen için gönderilmişti sanki sana unutma ki bu hayatta en büyük acıyı yaşasan da ardından güzel günler gelecek. Ama buna kendin inanmalısın, kendine güvenmelisin. Yok yapamam deyip ertelediğin, kaybetmekten korktuğun, vazgeçersem üzülürüm dediğin şeyler var ya onların hepsi sana yük. Serbest bırak, emin olmadığın ve seni yıpratan tüm insanları, tüm duyguları özgür bırak ki o güzel günler sana da gelsin artık. İçinde kendini hapsettiğin şeylerden sıyrıl ve doğrul hayata.

Sen nasıl hissedersen çok daha fazlası döner bulur seni çünkü. İyi olmayı seçersen iyi olursun, güzel telkinlerde bulunursan kendine güzellikler çıkar karşına. Önce kendini sev. Önce kendini anla. Kendisini sevmeyen bir insanı kim severse sevsin eksik kalır tamamlayamaz onu.

Güzel şeyler de oluyor bu hayatta. Yeter ki görmeyi bil. En başta buna inan.Bırak olmuyorsa olmasın bazı şeyler ,emek verdiysen elbette zor ama vardır bir hayır de devam et. Hangi işin içinde şer, hangisinde hayır var onu yalnızca Allah bilir. Olmadı diye üzülme hiç bir şey zaten sana ait değil ki ,hepsi emanet canın bile!

Koltuğa sırtını yaslayıp gözlerini kapattığında kocaman yayılsın tebessüm dudaklarının kıvrımlarına.İyi şeyler düşün, güzel şeyler. Hayal etmekten vazgeçme hayalini kur ki gerçek olsun.

Ve şunu hiç bir zaman unutma ne olursa olsun kendine inanarak ayağa yeniden kalkabilirsin. Defalarca düşsen de hep daha sağlam yoluna devam edebilirsin. Her yara bir tecrübedir.Bazılarının izi kalır, bazılarına üflersin geçer.O izler, baktıkça ben bunu da başardım diyebilmen içindir. Ben o yollardan geçip o taşlara takıldım ama yine de yıkılmadım diyebilmen içindir.

Bir tebessümünü alırım o zaman. :)

Yazgı