![]() |
| |
| | #1 |
| Yağmurun Hatırlattıkları Yağmur başladı az önce. Ne şiddetliydi ne de çekingen... Sanki gökyüzü iç çekiyordu sessizce bir şeyleri dışarı atmadan yalnızca bırakıyordu usulca. Camdan dışarı bakarken birden hatırladım: Çocukken yağmurun altında ıslanmayı severdim. Islanmak sığınmaktan daha cesurca gelirdi o zaman. Şimdi ise hep bir yere yetişme telaşı. Hep bir korunma hep bir kaçış. Ama yağmur kaçmaz senden. Yavaş yavaş gelir. Sessizce dokunur saçlarına yüzüne anılarına... Ve sen hiç beklemediğin bir anda unutmuş olduğunu sandığın bir sesi duyarsın içinde. Bir söz. Bir isim. Bir bakış. Ya da sadece o gün... "O gün" dediğin her neyse. Yağmurun hatırlattıkları hep böyle değil midir? Bitmeyen bir konuşmanın son cümlesi gibi. Söylenmeyen bir vedanın arka plan sesi gibi. Bazı yağmurlar bir yüzü getirir aklına. Bazıları bir susuşu. Ama çoğu sadece eksik kalmış bir şeyi. Kapanmamış bir defter. Gönderilmemiş bir mektup. İtiraf edilmemiş bir his. Yağmur hiç olmayanı da hatırlatır bazen. Yaşanmasını istediğin ama hiç yaşanmamış bir hayatı. Ve sen pencereye değil de kendi içine bakarken bulursun kendini. Yağmur dinince geçmez bu his. Ama biraz hafifler. Çünkü yağmur her şeyi çözmese de içindekini sana gösterir. Ve bazen tek bir damla saatlerce anlatamadığını anlatır sana. Yağmurun hatırlattıkları geçmişin sesi değil sadece. Bazen hâlâ içinde taşıdığın şeylerin varlığını fark ettirir. Ve sessizce sorar: Yağmurun Unutturdukları Yağmurdan Sonra Kalan Yağmurun Sustukları Islak Mektuplar Kapanmayan Camlar Yağmur sana en çok kimi hatırlatıyor? Ya da: Yağmur başladığında içinde ne susuyor? yağmursohbet.net saygılar sunarız dostlar eşliğiniz için tşkler saygılar sunarım … & Hikaye 👍 1 | |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |