|
|
26 Ekim 2025, 17:45
| #1 |
  |  Bir DEMET üStatlardan ..! [B][CENTER][COLOR="DarkOrchid"] bir demet ÜSTADlARDAN Dışarıya yağmur Yüreğime hasret Fikrime sen. Nasıl yağıyorsunuz üçünüz birden bir bilsen. Dağıtır saçlarını ve yalvarıp uzaktan Mavi bir iklim gibi çağırır beni sesin Tertemiz göklerinde dal dal erguvan açan Rüyalarıma ışık ve özlem serpmektesin. Bir mayıs sabahını yaşayacak böcekler Çılgın karanfillerle dolacak yeşil saksın Ve sen bir fidan gibi yeşermiş olacaksın Serin çakıl yollarda kuşlar birikecekler. Özlediğin gidip göremediğindir ama gidip görmek istediğin Özlem gidip görememendir ama gidip görmek istemen Özlediğin gidip görmek istediğin- ama gidip göremediğin Özlem gidip görmek istemen- ama gidememen görememen; gene de istemen Sevgimi unutmak için seyrederim bir tabloyu bir mermeri, Ki ne kadar dalsa ruhum yeniden döner geriye: Okurum düşüne düşüne okuduğun şiirleri Senin düşüncen geçerken üzerlerinde bir sıcaklık kalmıştır diye Kalbimde maziden bugün izler var Her siyah saatım bu izle erir Ruhumu geçmişin hicranı sarar Doğanlar ölür ölen dirilir Anladım hayatmış mazinin adı Yıllara karışan her şey ses verir Hasretle doludur geçmişin yadı Mazinin elemi bile tatlıdır. Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde, Sen nerdesin ey sevgili yaz günleri nerde! Dağlar ağarırken konuşurduk tepelerde Sen nerde o fecrin ağaran dağları nerde! Akşam güneş artık deniz ufkunda silindi Hulyâ gibi yalnız gezinenler köye indi Ben kaldım uzaklarda günün sesleri dindi Gönlümle hayâlet gibi ben kaldım o yerde. Çay bardağında Bırakılan dudak payı Kadar bile Uzak kalamam Gözlerine Yakın olsun isterim Ellerime ellerin Yanındaki beton binaya Yaslanması gibi Köhne bir evin Seni bir çivi Gibi çaktım Çünkü beynime Ve toplayıp Bütün kerpetenleri Attım denize Sunay Akın Özlem nedir bilir misin? Özlem: Kalbinden geçenlerin Dudaklardan dökülmesidir… Özlem nedir bilir misin? Özlem: Buğulu camlara Adını yazmaktır… Özlem nedir bilir misin? Özlem: Uzaklara bakınca Gözlerinin yaşlanmasıdır… Özlem nedir bilir misin? Özlem: Sıcaklığını hissettiğinde Var olduğunu bilmektir… Özlem nedir bilir misin? Özlem: Beyaz gelinlikler içinde Seninle beraber olmaktır… Özlem nedir bilir misin? Özlem: Seninle yaşayıp Seninle ölmektir… Bir gece Gecede bir uyku.. Uykunun içinde ben.. Uyuyorum Uykudayım Yanımda sen. Uykumun içinde bir rüya Rüyamda bir gece Gecede ben.. Bir yere gidiyorum Delice.. Aklımda sen. Ben seni seviyorum Gizlice.. El-pençe duruyorum Yüzüne bakıyorum Söylemeden Tek hece. Seni yitiriyorum Çok karanlık bir anda.. Birden uyanıyorum Bakıyorum aydınlık; Uyuyorsun yanımda. Güzelce.. Bu nasıl sevgi böyle? Bu nasıl tutku? Bu nasıl özlem? Ne zaman gözlerini görsem Bir çoğalıyorum bir eksiliyorum Mutluyum varsın diye Al uzattım ellerimi Seni sarsın diye Ceylanım! Belki bir gün duyarsın diye Çıkmışım bir dağ başına sana türkü söylüyorum Ne güzel ellerin var incecik Ne güzel saçların var sapsarı Anlasana o yalansız gözleri O kirpikleri o dudakları Düşündükçe baştanbaşa özlem kesiliyorum Al desem, sana ömrümü versem Korkarsın alamazsın ki Dur desem kaçarsın yine ceylanım Gül desem ağlarsın Gel desem gelmeyeceksin biliyorum Bu engeller bana göre değil oysa Ben bu dağları aşarım Geçerim bu denizleri korkma İşte düştüm yollara Dur bekle beni geliyorum Sevmek inancım tutkum benim en eski Dağıtsam dünyalara yeterdi bu sevgi Düşünsene anlasana ceylanım Sen yoksan ne farkeder ki Ha öyle ölmüşüm ha böyle ölüyorum Rüyalar bile geceleri bekler Gizlice görünmek için Yüreğimdesin saklısında içimin Gizlice sevgilim Kimse bilmesin üzgünlüğümü Taşırım ölümüm gibi bu duyguyu En gizli kuytularında ömrümün Bir yer var gizlice sevgilimin uyuduğu Gizlice sevgilim yaşam kadar acı Canımı tutuşturan özlem gibi Özlüyorum derin yokoluşta Gizlice sevgilimi Birden hatırlarsın O da seni – – birden bazan: Nerde ne yapar şimdi Parlar bir özlem anılar arasından. Bu akşam ne garip sözcük Sanki ilk duydum yadırgıyorum: Akşam. Bilmem bulur muyum Yollara baksam? Söner yangın birazdan Yatışır özlem. Bir gün karşılaşırız Bir gün bir yarım akşam. Sen kaçan ürkek ceylânsın dağda Ben peşine düşmüş bir canavarım! İstersen dünyayı çağır imdada; Sen varsın dünyada bir de ben varım! Seni korkutacak geçtiğin yollar Arkandan gelecek hep ayak sesim. Sarıp vücudunu belirsiz kollar Enseni yakacak ateş nefesim. Kimsesiz odanda kış geceleri İçin ürperdiği demler beni an! De ki: Odur sarsan pencereleri De ki: Rüzgâr değil odur haykıran! Göğsümden havaya kattığım zehir Solduracak bir gül gibi ömrünü Kaçıp dolaşsan da sen şehir şehir Bana kalacaksın yine son günü. Ölürsün… Kapanır yollar geriye; Ben mezarla sırdaş olur beklerim. Varılmaz hayale işaret diye Toprağında bir taş olur beklerim… Özledim seni… Ayrılık yüreğimi uyuşturuyor karıncalandırıyor nicedir. Beynimi uyuşturuyor özlemin… Çok sık birlikte olmasak bile Benimle olduğunu bilmenin Bunca zamandır içimi ısıttığını Yeni yeni anlıyorum Yokluğun Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sızı olmaktan çıkıp Mütemediyen bir boşluğa Sabahları seni okşayarak başlamaları Akşamları her işi bir kenara koyup Seninle başbaşa konuşmaları özlüyorum; Oynaşmalarımızı Yürüyüşlerimizi Sevimli haşarılığını Çocuksu küskünlüğünü… Nasıl da serttin başkalarına karşı Beni savunurken; Ve ne kadar yumuşak Bir çift kısık gözle kendini Ellerimin okşayışına bırakırken Gitmeni asla istemediğim halde Buna mecbur olduğunu görmek Ve sana bunları söylemeden ”Git artık” demek Beni ne kadar çabuk unutursan o kadar çabuk kavuşacaksın mutluluğa Demek sana ne de zor Seni görmemek ve belki yıllar sonra Karşılaştığımızda Bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden… Yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek…. keyfler ola saygılar sunarız Yağmursohbet.com Hikayee... |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Ağaç şeklinde