[B][CENTER][COLOR="DarkOrchid"]
bir demet ÜSTADlARDAN
Dışarıya yağmur
Yüreğime hasret
Fikrime sen.
Nasıl yağıyorsunuz üçünüz birden bir bilsen.
Dağıtır saçlarını ve yalvarıp uzaktan
Mavi bir iklim gibi çağırır beni sesin
Tertemiz göklerinde dal dal erguvan açan
Rüyalarıma ışık ve özlem serpmektesin.
Bir mayıs sabahını yaşayacak böcekler
Çılgın karanfillerle dolacak yeşil saksın
Ve sen bir fidan gibi yeşermiş olacaksın
Serin çakıl yollarda kuşlar birikecekler.
Özlediğin gidip göremediğindir
ama gidip görmek istediğin
Özlem gidip görememendir ama
gidip görmek istemen
Özlediğin gidip görmek istediğin-
ama gidip göremediğin
Özlem gidip görmek istemen-
ama gidememen görememen;
gene de istemen
Sevgimi unutmak için seyrederim bir tabloyu bir mermeri,
Ki ne kadar dalsa ruhum yeniden döner geriye:
Okurum düşüne düşüne okuduğun şiirleri
Senin düşüncen geçerken üzerlerinde bir sıcaklık kalmıştır diye
Kalbimde maziden bugün izler var
Her siyah saatım bu izle erir
Ruhumu geçmişin hicranı sarar
Doğanlar ölür ölen dirilir
Anladım hayatmış mazinin adı
Yıllara karışan her şey ses verir
Hasretle doludur geçmişin yadı
Mazinin elemi bile tatlıdır.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin ey sevgili yaz günleri nerde!
Dağlar ağarırken konuşurduk tepelerde
Sen nerde o fecrin ağaran dağları nerde!
Akşam güneş artık deniz ufkunda silindi
Hulyâ gibi yalnız gezinenler köye indi
Ben kaldım uzaklarda günün sesleri dindi
Gönlümle hayâlet gibi ben kaldım o yerde.
Çay bardağında
Bırakılan dudak payı
Kadar bile
Uzak kalamam
Gözlerine
Yakın olsun isterim
Ellerime ellerin
Yanındaki beton binaya
Yaslanması gibi
Köhne bir evin
Seni bir çivi
Gibi çaktım
Çünkü beynime
Ve toplayıp
Bütün kerpetenleri
Attım denize
Sunay Akın
Özlem nedir bilir misin?
Özlem:
Kalbinden geçenlerin
Dudaklardan dökülmesidir…
Özlem nedir bilir misin?
Özlem:
Buğulu camlara
Adını yazmaktır…
Özlem nedir bilir misin?
Özlem:
Uzaklara bakınca
Gözlerinin yaşlanmasıdır…
Özlem nedir bilir misin?
Özlem:
Sıcaklığını hissettiğinde
Var olduğunu bilmektir…
Özlem nedir bilir misin?
Özlem:
Beyaz gelinlikler içinde
Seninle beraber olmaktır…
Özlem nedir bilir misin?
Özlem:
Seninle yaşayıp
Seninle ölmektir…
Bir gece
Gecede bir uyku..
Uykunun içinde ben..
Uyuyorum
Uykudayım
Yanımda sen.
Uykumun içinde bir rüya
Rüyamda bir gece
Gecede ben..
Bir yere gidiyorum
Delice..
Aklımda sen.
Ben seni seviyorum
Gizlice..
El-pençe duruyorum
Yüzüne bakıyorum
Söylemeden
Tek hece.
Seni yitiriyorum
Çok karanlık bir anda..
Birden uyanıyorum
Bakıyorum aydınlık;
Uyuyorsun yanımda.
Güzelce..
Bu nasıl sevgi böyle?
Bu nasıl tutku?
Bu nasıl özlem?
Ne zaman gözlerini görsem
Bir çoğalıyorum bir eksiliyorum
Mutluyum varsın diye
Al uzattım ellerimi
Seni sarsın diye
Ceylanım! Belki bir gün duyarsın diye
Çıkmışım bir dağ başına sana türkü söylüyorum
Ne güzel ellerin var incecik
Ne güzel saçların var sapsarı
Anlasana o yalansız gözleri
O kirpikleri o dudakları
Düşündükçe baştanbaşa özlem kesiliyorum
Al desem, sana ömrümü versem
Korkarsın alamazsın ki
Dur desem kaçarsın yine ceylanım
Gül desem ağlarsın
Gel desem gelmeyeceksin biliyorum
Bu engeller bana göre değil oysa
Ben bu dağları aşarım
Geçerim bu denizleri korkma
İşte düştüm yollara
Dur bekle beni geliyorum
Sevmek inancım tutkum benim en eski
Dağıtsam dünyalara yeterdi bu sevgi
Düşünsene anlasana ceylanım
Sen yoksan ne farkeder ki
Ha öyle ölmüşüm ha böyle ölüyorum
Rüyalar bile geceleri bekler
Gizlice görünmek için
Yüreğimdesin saklısında içimin
Gizlice sevgilim
Kimse bilmesin üzgünlüğümü
Taşırım ölümüm gibi bu duyguyu
En gizli kuytularında ömrümün
Bir yer var gizlice sevgilimin uyuduğu
Gizlice sevgilim yaşam kadar acı
Canımı tutuşturan özlem gibi
Özlüyorum derin yokoluşta
Gizlice sevgilimi
Birden hatırlarsın
O da seni – – birden bazan:
Nerde ne yapar şimdi
Parlar bir özlem anılar arasından.
Bu akşam ne garip sözcük
Sanki ilk duydum yadırgıyorum:
Akşam. Bilmem bulur muyum
Yollara baksam?
Söner yangın birazdan
Yatışır özlem.
Bir gün karşılaşırız
Bir gün bir yarım akşam.
Sen kaçan ürkek ceylânsın dağda
Ben peşine düşmüş bir canavarım!
İstersen dünyayı çağır imdada;
Sen varsın dünyada bir de ben varım!
Seni korkutacak geçtiğin yollar
Arkandan gelecek hep ayak sesim.
Sarıp vücudunu belirsiz kollar
Enseni yakacak ateş nefesim.
Kimsesiz odanda kış geceleri
İçin ürperdiği demler beni an!
De ki: Odur sarsan pencereleri
De ki: Rüzgâr değil odur haykıran!
Göğsümden havaya kattığım zehir
Solduracak bir gül gibi ömrünü
Kaçıp dolaşsan da sen şehir şehir
Bana kalacaksın yine son günü.
Ölürsün… Kapanır yollar geriye;
Ben mezarla sırdaş olur beklerim.
Varılmaz hayale işaret diye
Toprağında bir taş olur beklerim…
Özledim seni…
Ayrılık yüreğimi uyuşturuyor karıncalandırıyor nicedir.
Beynimi uyuşturuyor özlemin…
Çok sık birlikte olmasak bile
Benimle olduğunu bilmenin
Bunca zamandır içimi ısıttığını
Yeni yeni anlıyorum
Yokluğun
Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sızı olmaktan çıkıp
Mütemediyen bir boşluğa
Sabahları seni okşayarak başlamaları
Akşamları her işi bir kenara koyup
Seninle başbaşa konuşmaları özlüyorum;
Oynaşmalarımızı
Yürüyüşlerimizi
Sevimli haşarılığını
Çocuksu küskünlüğünü…
Nasıl da serttin başkalarına karşı
Beni savunurken;
Ve ne kadar yumuşak
Bir çift kısık gözle kendini
Ellerimin okşayışına bırakırken
Gitmeni asla istemediğim halde
Buna mecbur olduğunu görmek
Ve sana bunları söylemeden
”Git artık” demek
Beni ne kadar çabuk unutursan o kadar çabuk kavuşacaksın mutluluğa
Demek sana ne de zor
Seni görmemek ve belki yıllar sonra
Karşılaştığımızda
Bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden…
Yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek…. keyfler ola saygılar sunarız Yağmursohbet.com Hikayee...