05 Temmuz 2020, 16:47 | #1 |
Sözcük Vurgusu
Sözcük Vurgusu Sözcüğü oluşturan hecelerden birinin diğerlerine göre daha baskılı söylenmesine sözcük vurgusu denir. > Türkçe sözcüklerde vurgu genelde son hecededir. Örnek(ler) » kelebek, çocuk, büyük, yakın… > Pekiştirilmiş sözcüklerde ve ünlemlerde vurgu ilk hecededir. Örnek(ler) » kıpkırmızı, yemyeşil, simsiyah… » aferin, maşallah, eyvah… > Olumsuzluk eki (-ma / -me) vurguyu kendinden önceki heceye kaydırır. Örnek(ler) » gittim → gitmedim. » geleyim → gelmeyeyim > Türkçede vurgu, sözcük ek aldıkça, alınan eke kayar. Örnek(ler) » oda → odalar → odalarımız > “ki, de” bağlaçları ve “mi” soru eki vurguyu kendinden önceki sözcüklere kaydırır. Örnek(ler) » Geldi mi?, Okudun mu? » Evimiz de tertemiz oldu. » Nihayet kardeşim de geldi. » Çalışmadım ki, görmedi ki. *Alıntı
________________
ellerinde bir güldüm ,
soldum . |
|
|
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Seçenekler | |
Stil | |
|
|