Gülümse, mutlu görün ve hiçbir şey olmamış gibi davranmaya devam et.

Hayatı gurura yem etme!

Kendi önünden çekil.

Seni mutlu eden şeyi yap!

Artık geride bırakma zamanı geldi.

Elinden gelenin en iyisini yap.

Şu an olduğun yer son durak değil.

Geleni de kabul et, gideni de!

İnsanların söylediklerine değil, söylemediklerini işit.

Üşenme dua et, söylenme zikret!

Tutamayacağın sözler verme. Veremeyeceğin kilolar alma.

Yıkıldığı zaman altından kalkabileceğin hayaller kur.

Kimseyi takma! Ağzı olan konuşuyor. Hayallerin var. Unutma!

En yakın hissettiğin insanlar gün gelir senden habersizce uzaklaşır.

Eğer hafızanı kaybettiysen hatırlamaya çalışma! Yeni hayatının tadını çıkar.

Acını, yine sana acı getirecek bir şeyin dindirmesini nasıl bekliyorsun?

Sen her şeyin en güzeline layıksın. Sakın çıtayı düşürme, seni düşürmelerinde de izin verme.

Git bu evrenden, seslerden, gülüşlerden, sahte gerçeklikten. At kendini düşlerinden.

Aklını arada bırak; kaçsın saklansın. Saklandığı yerde; iyileşsin, hayallensin, büyüsün, sana geri dönsün.

Kimseyi kendin gibi görüp benimseme. Çünkü benimsediklerin seni yüreğinden vurup, gidiyor.

Bir şeyleri ya da birilerini tamamen özlemiyorsan, sadece bazı yanlarını özlüyorsan, bu gerçekten özlemek midir?

Alıştığın yollar, seni yeni yerlere götürmez. Aynı şeyleri yaparken, yeni şeyler beklenmez.

Gerçek güzelliği, görmemiş, tatmamış, tanımamış insanların yargıları; ne kulağında ne kalbinde yer etsin.

İyi değilim dediğin vakit değil, sen söylemeden, neyin var senin? İyi değilsin! Diyen insanları dahil et hayatına.

Seni unutanı unut. Seni sevmeyeni sevme. Seni aramayanı arama. Seni umursamayanı umursama. Seni bırakanı bırak. Güçlü dur!

Bazı günler yok yere düşünmek yok yere merek etmek birilerini, onlar da o gün bizi düşündüğü, bizi merak ettiği için mi?

Piştikçe hamlaşır mı insan? Öğrendikçe küçülür mü? Her yeni cahilleştirir mi onu? Kendini tek bilir hissettiğin an, aslında hiç bilmediği zaman mı?

Sen bile bilemiyorken kendi değerini yeterince, sevemiyorken kendini gereğince, neden beklersin başkalarından? Nasıl beklersin el olandan?

Hak etmediği halde, ederinden fazla değer verdiklerin için üzülmeyi bırak! Hiç kimse senin ne düşündüğünü ve duygularını önemsiyor. Unutma! Kimse senden daha değerli değil!