Hayat derse desinler bee
Ben hayatı yaşarak anladım
Hep hayatla savaştım
Sadece kendimi yendim
En sert fırtınalara göğüs gerdim
Kimilerine basamak kimilerine merdiven
Kimilerine destek oldum
Acıyan neresi çok iyi bilirim . ..
Haksızlık duvarına yaslanmadım
Yüreğimin yettiği kadar kendimden verdim
isteyerek bilerek . ..
Yalnızlığım bile kalabalıktı
Yaşadıklarım üstüme geldi
Duvarların değil sevdiklerimin altında kaldım
Aldıklarım için değil verdiklerim için sorgulandım
En büyük hatalar için bile bir özürü kabul ettim de
Doğrular görülmedi ses de çıkarmadım
İnsanın elinde olmuyor bazen
Verdin mi elini hayat denilene
Götürüyor işte bilinmezlere
Avucuna alıyor yüreğini
Sıktıkça acıtıyor
Pişman ediyor yaşadığına
Kalkmak istiyorsun da
Yaşadıkların ağırlaşıyor
Kalkamıyorsun yerinden
Geç kalmışlıklar var ya içini acıtıyor insanın
Pişmanlıklar ruhunu öldürüyor


Vazgeçiyorsun kendinden
Kabul edilmiyor ki riyalar
Kendinle kalıyorsun
Zaman sorunu olmasa
Keşke yeniden başlamak olsa hayata
Kim hangi yüzle çıkardı karşıma
Hayat döner herkese zamanı gelince
Bana döndüğü gibi
Alır geri vermez bana vermedi . ..
Yaşam sıralı mutluluk sırayla değil ki
Dolu yürekle hayat sıkıştırılır
Nasihat değil hayatın gerçeği
Yaşamak kimseye göre ayarlı değil ki
Herkesin hayatta sabit bir yeri olsun
Herkese yetemiyor insan
Pay ediliyor diri diri
Ölmeden ölümü düşündürüyor
Hayatın iki yüzlülüğü
Sevdiklerinin küçük yüreklerinde
Kayboldu mu beklentilerin
Anlıyorsun ki ne kadar da kaybettiklerin varmış . ..
Dostların daha gerçeçi oluyor
Doğruların değişiyor
Sevdiklerin de
Önünü göremiyorsunki
Geleceği nereden göreceksin
Geleceği nereden bileceksin