Darılan taraflarım hep en affedici.
En yorulduğum yer en güçlendiğim yerle aynı.
En çok güldüğüm insana ağladım en çok.
En yapmaz dediğim kişi yaptı ne yaptıysa.

Hayat diyor ki bir yerlerde bize ; hayatı umursama.
Yine de bodoslama çarpacağız başka yerden.
Tam öğrendim güçlendim dediğin yerden çarpılacaksın hem de. Tam güvendim dediğin insandan vurulacaksın.
Hayat rüzgar rüzgar parçalayacak öğretileriyle..




Sonbahar gibiyim.

Yaprak yaprak dökülüyorum çokça.
Uçurumun kenarında rüzgara karşı dimdik duran tek kuru ağaç gibi..
Takvim yapraklarında ard arda geçen yaşarken fark etmediğimiz ama gidince çok üzüldüğümüz günler gibi..
En sevdiğimiz meyveyi sonra yerim diye saklayıp çürütmek gibi..
En sevdiğimiz şarkının o anın içinde olduğunu fark etmeyip bir gün bir yerde duyunca donup kalmak gibi..



*Reyhan