Bu insan her şeyini kaybetmiştir.
Neşesinden tut sevincine,sevincinden tut hevesine..
Bu tür insanlar kendilerine yaslanırlar,önemli kuralları ise şudur ki ;Asla eğilmezler çünkü eğilirseler üstlerine basıp geçerler.
Kaybedecek bir şeyleri de yok fakat,gözü bir yerlerde de değildir bu insanların.
Birden kitlenip kalırlar dalarlar geçmişe,gözleri dolar neden mi ;
Bu insanlar çocukluğunu yaşayamamışlardır,tek bir gün Annesi veya Babası oğlum/kızım deyip sevmemiştir.
Bir yanları hep yarım kalmıştır,hayatları da insanlıkları da.Şefkat göremediler fakat şefkat göstermek isterler.
Hayatın farklı farklı yönleri var arkadaşlar,ben de bu yönünü kalemime almak istedim.
Teşekkürler.