EY GÖNÜL
Her gün ayrı bir meselenin havarisi oldun. Mihraptan mihraba koşup durmadan kıble değiştirdin. Kaç kere Ömerlerden, Ebubekirlerden kopup, Ebu Cehiller'in Leheblerin arkasına düştün. Yavuzları Fatihleri terk edip Şah İsmaillere alkış tuttun

Ah akılsız yaramaz gönül!!

Kaç defa en karanlık dehlizlere yuvarlandın da yine bir türlü akıllanmadın.Çölde gül mezbelelikte ıtır aradın durdun. Sahip olduğun irfan peteklerine tağutların zehirli ballarını doldurdun.Hep zafer istedin ama çileye katlanmadın.Söyle Allah aşkına sen benden yana mısın yoksa mefistonun kölelerinden mi?

Bazen zulüm ve hakaret görmene rağmen çıkarın için el pençe divan durdun. Bazen de lezzet ve hazlara gamze çaktın. Kimi zaman da en değerli hazinelerini ota, çöpe ,samana satar oldun.Dün bir toteme, bugün bir başkasına yarın kimbilir hangi puta destan tutacaksın?

Ötelere yelken açmak, elemsiz sevinç,kedersiz zevk vereni bulmak varken, hala iradesiz hala hissiz ve hala ümitsizce bekleyip duruyorsun. Tıpkı Nirvana'ya ermeyi bekleyen miskinler gibi.Hep sabah olsun karlar erisin öyle yola çıkayım diye yerişnde sayıp durdun. Kar bastırınca sünepeleşmek,gece olunca hımbıllaşmak,fakirlik halinde zahid,imkan olunca karun,pohpohlanınca cevval,unutulunca da miskin olup çıktın.

Ey Gönül!!!
Şimdiye kadar binlerce defa hipnoz edildin. Ettiğin yeminleri bin defa bozdun.Bütün civanmertliğin yağ gibi eriyip gitti de yalan ve dolanların esiri bir yığın karakura bastı derin uykularını

Uyan ey Gönül!

Gel, lezzeti fazilete tercih etme.Sırtından avrat urbalarını ve boynundan o çirkin tasmayı çıkart at. Gel seninle mertçe karar verelim Ülkenin karanlık gecelerine Prometeus gibi bir meşale bulalım.Yolunu kesen ifritlerin üzerine korkmadan sür atını. Sür de geç üzerlerinden.Korkma sanada açık bu yollar.Seni ölmeden koydukları teneşirin tahtalarını çatlat artık.

Ne Nemrud'un ateşi, ne Firavun'un zulmü seni korkutmasın.Hadi çıkalım yola ve Hızırla buluşup abı hayat çeşmesinden içmeden geri dönmeyelim.Ne dostların vefasızlığı, nede düşmanın insafsızlığı seni hizmetten bir saniye alıkoymasın.Ocaklar gibi yansanda asla ahu figan edip ağyara dert yanma.Aldatmayana bağlan,kırmayana ve kırılmayana yapış.

Bak!!! Ruha inşirah veren meltemler esiyor maveradan.Hatırla yıkılan Babil kulelerini, yok olan Roma'yı,Ad'ın Ahkafını.Elbet Hakkın vadettiği günler çok yakın. Her fetretten sonra yeniden diriliş ve Rönesans bekliyor ümmeti.Gün doğacak ufkumuza ve bizde bayram yaşayacağız elbet...

Her yanda cinsi bozuk ,ahlakı fenalar türese de, yarasa gönülleri, kirli ellerle trajedyalar yazsa da Eroğlu Erler, ak alınlı insanlar da var unutma!

Hadi toplan Gönül!!

Gidelim ve aralarına karışalım biz de çok geç olmadan

Hadi, gün ola harman ola!!!