11 Kasım 2020, 10:41 | #1 |
Dosta veda
DOSTA VEDA
En avare halimle girdim düşüne Sahi sen hiç böyle görmüş müydün beni Öyle solgun öyle bizar öyle bitab Benzi sarı çöl gibi kurak Susuzluğa benzer bir kıyamet içinde Solgun yüreğimi avuçlarına bırakarak Gözlerimde hasret ve dostluk gözyaşlarıyla kapına dayandım yine ey can Yine gitmeler vurdu yüreğime biliyorum O yüzden bigane kaldım avuntulara Kimbilir yüreğime attığım kaçıncı çentik bu Kaçıncı tövbe deyişim beyhude cidallara Gel düşlerimi derle ve topla ey dost Beni bin cüze böl, böl ve tekrar birleştir Herkes taşlarken o maznun bedenimi gayz ve garazla Kanamaz kabul ettiğim yaralarım kanıyor binbir hazla Sana inmez kalkan yumruğum ey dost Tutarsam kahpeyim çekilmiş hançerini Hadi vur vur da yine düşmanın bil parçala bedenimi Ben artık yağmurlarla ıslanmış bir ceset Sen de beni bivefa olup ölmüş farzet Yeter ki bakma öyle mağrur öyle mahzun öyle mahcup Firakınla yakma sinemi Ey çocuksu dünümün gerçeği Hangi küstah gece ayırdı beni senden Hangi çarkın dişlisinde kaldı yazgımız Bilirsin beni Pek ince kelimeler çıkmaz lügatimden Yıllardır çektiğim fedakarlıktan belim bükük Yeminliyim geçemem her kapıdan Çalınmış notaları tekrar çalamam Sadece bir işaret fişeği gönderdim sana Gelip bulursun diye beni kaybolan yılların arasından Bizar= tedirgin Bitab=yorgun Bigane= yabancı, ilgisiz Cidal=savaş Maznun= kendinden şüphelenilen Gayz ve garaz= öfke ve kin |
|
|
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|