Aslında girişten de belli konunun nereye gideceği. Her şey 2021 yılında güzel olacak dediğimizden midir? Acaba bir bir çınarların aramızdan ayrılması. Orta Oyuncular hepsi şimdi bir arada "soyut padişah" mı oynasak yoksa "İstanbul'u satıyorum" oyununu mu oynasak diye tartışıyorlardır. Pardon filminde ki gibi "Dağ dağa kavuşmaz İbrahim Muzo'ya kavuşur" evet Kavuştu. Bunlar içimden dökülenlerken kafamın içi hiç tanımadığım ama tiyatro başladığım günden bu güne her fırsatta izlediğim ustamı kaybetmenin hüznü içerisinde ne yazsam ki diye düşünürken sitemizin de ilk blok yazısını böyle bir haberle onu yazmak buruk bir hüzün barındırıyor aslında


Onun ardında çok söylenecek söz var sanırım. Ama ilk aklımıza gelen yada dile kolay olan daha erkendi be üstat. Türk tiyatrosunun en kıymetli hazinesine sahipti

evet o meşhur kavuk aslında o basit sıradan bir kavuk değildi Münir Özkul o kavuk için ben çok fazla kıymetini bilemedim bu sana yakışır dediği ve kendi anlatımıyla bir poşetin içinde

verdiği kavuk Tülü-atın belki de temel taşlarıdır. Ağırlığını nasıl anlatılır ki Ferhan Şensoy bile onun sorumluluğunu göz yaşları ile anlattı muhalif kimse yok ne yapayım kime vereyim kavuğu, bence çok iyi bir cümle Türk tiyatrosunun Muhalif sanatçısı yıllarca TRT den yasaklar yedi. Bunu da en iyi yaptığı işte tiyatro dile getirdi. Yazıyı yazarken kafamın içinde binlerce videosu var ve hepsi tek tek çıkıyor yerlerinden. Son zamanlarda böyle üstatların duayenleri arar olduk sanki hiç gitmeyecekler gibilerdi ne oldu nerden çıktı bu gitmek şimdi? İçimde yaşadığım en büyük pişmanlığım oldu mesela seni bir kere canlı gözle izleyememek. Onu tarife kelimeler yok çünkü o her şeyi anlattı bize daha çok anlatacakları vardı. Yoksa da bizim illaki dinleyesimiz vardı. Tek tek neler yaptığını elbette anlatamam sizlere ama her sözünde her kelimesinde bir

yalnızlık var gibi mesela Ceylan Ertemin Güzel Sesiyle dinlediğimiz "Ütopyalar Güzeldir" şarkısı gibi.


"Düşten de mor bir aşkı yaşadın da gittin yar

Düşten bemol bir aşkı yaşadın da gittin yar

Bir gittin ki sus oldu, pusa büründü hisar

Bir vapur dumanıyla sanki gelecek gibi

Bir gün gelecek elbet

Ütopyalar güzeldir

Onu bana verseler vermeseler ne yazar

Ben bir kadın sevdim ki evim artık gül kokar

Bir vapur dumanıyla sanki gelecek gibi

Bir gün gelecek elbet

Ütopyalar güzeldir "


Gerçekten Ütopyalarla bıraktın bizi. Daha bıkmadan usanmadan yazabilirim aslında ama artık bir bu ilk yazı bitmeli hem siz sıkılmayın hem de ben Kalemimin sapını gülle donatmayayım. Yazımı bitirirken alt tarafa bir link bırakıyor olacağım. birisi bu şarkı olacak dinlemeden gitmeyin. Varsayalım İsmail ve orta oyuncular boyunu bükük her ustamız ayrı bir değer ayrı bir hocadır bizler için keşke kaybettiğimizde bir anda aklımıza gelmeseler de daha hayattalarken onlara hak ettikleri saygıyı gösterebilsek.


"Mütemadiyen yaşamayı şiyar edinmiş her sözcüğe hesap sorulmalı bugün. Sözde kalan devrimin yitik cümleleri kaldır artık elimizde .n Söylesek eksik kalıyor. Bir şeyler diyecek gibi oluyoruz tam; Düğümleniyor bir yerlerde. Çıkarabilene aşk olsun!

Azrail bile en büyük yüzleşmeyi yaşıyorken işçiliğinde ne gerek vardı isminin sonuna "Ölüm" diye bir eylem bir elem eklemenin .Buna alışmanın hiçbir kitapta tarifi, yöntemi,tesellisi yok. Sen Uçtuğunda gökyüzünde ışık saçmaya devam ederken biraz daha karardı dünya dediğimiz kayıplaraaşikar gezegen. Artık bir kıymeti kalır mı dilimizden dökülen


şeylerin kim bilir? Öyle herhangi şeyler değil bunlar "Ferhangi Şeyler" Şimdi sen gittin, biz kaldık, Kelimeler sustu." Yazdı bir arkadaşım evet bende şöyle bitireyim artık yazıyı ; Turgut Uyar için dediğini bende senin için söylüyorum usta;

Ağustos otuz bir dediler" 'Ustan ölmüş'

Çok komiksin Azrail.

Ferhan Şensoy ölür mü...?