|
|
 Kendi Adımı Fısıldıyorum yazan Mesafe 07 Eylül 2025, 00:41
Gözlerinde bir an bile asılı kalmamışım, Göğe salınmış bir balonun ipine bağlamışım umutlarımı. Bu, düştüğüm uçurumun acısı değil, Parçalanan gururum, hâlâ seni aradığım yokluğunda. İçimde haykıran, susturamadığım çocuk, Kanaya kanaya büyüyor yalnızlığında. Bir kalpte yer bulamayan gölge, Nasıl tutunur ki hayata? Kendi cesedini sırtında taşıyan umutla sürüklendim, Her nefeste boğulmuşum, bilmeden. Adımı yutan sessizlik, Ruhumda bir fırtına şimdi. Ateşi olmayan yangında kül oldum, Gölgesiz güneşin ortasında kavrulurken. Sevda sandım, oysa kurumuş nehirde Çırpınan bir bedenden ibaretken. İsyanım kendi körlüğüme, Ve sen, aynada kaybolan yansıma gözlerimde. Ben, bu enkazda kendi adımı fısıldıyorum. 👍 2
__________________ Başkalarını çözmeye çalıştıkça, kendimi düğümlemişim haberim yok. |
| Görüntüleme 35
Yorumlar 2
|
07 Eylül 2025, 00:54
| #2 |
  | Emegine kalemine sağlık cok beyendim 👍 1
________________  |
| |
|
07 Eylül 2025, 01:23
| #3 |
  | Her nefeste boğulmuşum, bilmeden. Adımı yutan sessizlik, Ruhumda bir fırtına şimdi. Emeğine yüreğine kalemine sağlik @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]  👍 1 |
| |
| Şu Anda Bu Makale Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
| |
Normal
