Gel...

Nekadar kısa yazılmışsa bir şiir
Okadar büyüktür yazanın sevdası.
Kelimelere boğmaz sevdasını

Yüreğinde yaşar ince ince.
Arada vurur efkarı kaleme
Kalem yazar.
Yazan ağlar.

Bırak kalemi diyor sızlayan yanım.
Çok kalleş oldular,mutluluk adına bir şey demiyolar.
Saçının sarısına can çekişiyor papatyalar.
Hakimler sorgulanıyor,gönül sürgünümde
Bir affa muhtaç kalıyor kelimeler.

Heyhatlar kopuyor.Fırtınalar acizleşiyor.
Diz çökerken arz olur dualar.
İmkansız kavuşmalara.

Hangi bestekar anar adını,kim taşır sevdanın sancağını
Yetmedimi dar ağaçları.
Daha kaç şair tutuklu kalmalı gözlerinde.

Aşkın bütün halleri,tutkunun aklımı ele geçirmesi
Bunlar artık bitmeli,doğrular yanlıştan özür dilemeli
Kaç giden geminin ardından sallanmalı eller.
Ne olur gel...