Hasret...

Neler geçiyor içimden bir bilsen.
Onca geçen anlamsız zamana inat,ihanet gecesinin sabahına uyanmak,

üşüyen yüreğimi sahipsiz bırakmak,sana karşı direnememek acizleşmek varlık olgusunda zayıf
lık göstermek.

Aşk şiirleri yazdığın kişi tarafından öldürülmek,
kimsesizler mezarında dualar beklemek gibiydi seni sevmek.

Ben sana bunları nasıl anlatayımki,celladına gülümseyen bir anne örneği,

Saçaklar altında gözyaşından saklanan serçeler misali,
Gamzelerinde eğilmiş su içen kuşların hatrına, yapmaaa
Gözlerindeki maviliklerde olmanın hazzı,kaybolmuş kaptanların nazı nizayı.

Hangi deniz feneri yol gösterir,hangi haritalarda olur adresin,yollarda yorulan dervişleri bilrim,
Yurtsuzluk serüvenim sende başlar,nereye gidersem gideyim.
Sensiz ülkem yok benim.

Korkuyorum. Korkularımla yüzleşmekten korkuyorum.
Bir gün aramaktan yorulmayan bedenimin sana dokunma ihtimalinden korkuyorum.
Unutulmaya yüz tutmuş limaların birinde denk gel bana,tanış olalım geç kalmışlığımızla,

Karaya oturmuş bir gemi gibiyim,kıymetli eşyaları yağmalanmış, kalbi yerinden sökülmüş,
duyguları bir korsan tarafından ele geçirmiş gibiyim.

Zihnim hipotekte ,bedenim bana ihanet etmekte,belkide senin tarafından cezalıydım.
Uzunca geçen gecenin sabahına,senin sarhoşluğunla uyanmak gibi,
Bir mültecinin şaresizliği gibi,
Yaralı coğrafyamda durmayan kan gibi,
Buğulu cama anlını dayayan adamın umutsuzluğu gibi,
Oysa ne çok yazmak istiyorum sana,yüzünden hatıra bir eylül kaldı bana...
28.02.2021. Özlemekten ölmeyenlerin anısına...



-