Necmi Orhan'ın çocukluk arkadaşıydı. Sapanca'da çiftlik evinde yan komşularıydı. Okullar kapanır kapanmaz her yaz orada birleşir, tüm yazı birlikte geçirirlerdi. Nevin de Necmi'nin kuzeni oluyordu.
Her yaz olmasa da o da amcasına gelir yaz tatilinin bir kısmını onlarla geçirirdi.
Üç yıl öncesine kadar da bu durum rutin devam etmişti. O sene Necmi'nin babasının işleri bozulmuş, çiftliği devretmek zorunda kalmışlardı. Ankara'daki evi de boşaltmış , Karasu da daha mütevazi bir yaşama geçmişlerdi.
İki aile eskisi gibi görüşmeseler de ara sıra yine haberleşip bir araya geldikleri oluyordu.

Orhan ile Nevin'in ilk tanışmaları ilkokulu bitirdikleri yaz olmuştu. Tanışıp kaynaşmış çok iyi arkadaş olmuşlardı. Aradan geçen yıllar boyunca da arkadaşları yaz arkadaşlığı tadında devam etmişti. Ta ki lise 2.sınıfa geçtikleri o yaza kadar... O yaz Orhan coşkuyla kendi sınıfında bir kıza aşık olduğunu, uğraşları sonucu onu kendisiyle çıkmaya nasıl ikna ettiğini uzun uzun anlattığı andan itibaren Nevin'in hal ve hareketleri değişmiş, farklı bir moda geçmişti. Orhan'a sürekli imalarda bulunuyor, arkadaştan beklenmeyecek aşırı davranışlar sergiliyordu.
Nevin Orhan'a farklı bir gözle baktığını alenen belli etmeye başladığı o yazdan sonraki yaz olanlar olmuştu. Göl başında oturdukları bir akşam, Orhan'a duygularından bahsetmiş, Orhan da kibarca başka birine aşık olduğunu ve bunu onun da bildiğini ve birlikteliğinde ciddi düşündüğünü dile getirmiş, onu da bir kız kardeş gibi sevdiğini eklemişti.

Bu konuşmanın yapıldığı gecenin sabahında Nevin amcasına gitmiş , Orhan'ın ona ahlaksız tekliflerde bulunduğunu, yalnız yakaladığı her yerde sıkıştırdığını , kabul etmediği içinde tehditler savurduğunu söylemişti. Yeğeninin yalan söyleyebileceğine ihtimal vermeyen İlyas Bey doğruca yan çiftliğin kapısına gidip Ayhan Bey ile tartışmaya girmişti. Olay büyümüş diğer komşular zorla yatıştırmışlardı iki tarafı.. Ortalık sakinleşince durum açıklığa kavuşmuş ve Nevin amcası tarafından apar topar Ankara'ya gönderilmişti. Sapanca'ya son gelişi de bu olmuştu.
İki aile aralarında konuşarak anlaşmış olayı tatlıya bağlamıştı ama bir soğukluk da baş göstermişti.

Orhan Nevin'in geleceğini duyunca canı sıkılmış, Sare'yi incitecek bir davranışta bulunması endişesi ile gerilmişti. Nevin adını duyana kadar bu olayı hafızasından tamamen sildiğini fark etmemişti.. Hiç hatırlamak istemediği bir durumdu yaşadıkları. Bu nedenle Sare'ye de daha önce Nevin den hiç bahsetmemişti.

Çok geçmeden Necmi ile Nevin yanlarına geldi. Herkes birbirini tanıdığı için selamlaşmalar kucaklaşmalar yapılırken, Sare kenarda durmuş onları izlemekteydi. Gözlerini kızdan alamıyordu. Nevin uzun boylu, zayıf, çok güzel bir fiziğe sahip, sarışın, alımlı bir kız idi. ''Bacak boyu neredeyse boyum kadar'' diye geçirdi içinden. Kısacık şortu da o sütun gibi bacaklarının güzelliğini gölzer önüne seriyordu.

Selamlaşma faslının hemen ardından Orhan Sare'ye dönerek:

- Gel aşkım.. Çocukluk arkadaşlarımla tanış..

diyerek Sare'nin elinden tutup Necmilere doğru yöneldi.

- Kanka kız arkadaşım Sare ile tanış.. Sare.. Necmi .. Nerdeyse tüm yazlarımız birlikte geçti.

Sare elini uzattı:

-Memnun oldum

-Ben de çok memnun oldum hanımefendi..

Orhan'ın kendisini tanıtmasına fırsat vermeden Nevin elini uzattı:

-Ben de Nevin.. Bahsettiği o yazların şahidi oluyorum. Hep yanlarındaydım..

-Memnun oldum.. Sare ben..

-Yeni mi çıkıyorsunuz siz? Pek eski gibi durmuyorsunuz da...

-Anlamadım ne demek istedin?

Orhan araya girdi:

-Ateşin başına geçelim mi?

Sare2yi alıp az önce oturdukları yere döndü. Nevin de arkalarından gelerek Orhan'ın diğer yanına oturdu. Samimi bir şekilde kolunu omzuna yaslayıp :

-Eee neler yaptın görüşmeyeli, özlemedin mi beni hiç?

Yüzünde sinsi bir ifade ile de Sare'ye bakıyordu. Sare elindeki çubukla ateşi karıştırıyordu ama pür dikkat onları dinliyordu.

-Yalan söyleyecek değilim Nevin, Sami '' Necmi ile Nevin geliyorlar'' diyene kadar aklıma dahi gelmemiştin.

Nevin dikkatlice Orhan'a bakmaya başlamış bir yandan da parmaklarını Orhan'ın ensesinde dolaştırıyordu:

-Duyunca peki geleceğimi...Heyecanlandın mı ?

Orhan Nevin'in elini tutup sert bir şekilde geri itti.

-Ne yapmaya çalışıyorsun bilmiyorum ama yapma..! Şurada güzel bir akşam geçirelim dedik zehir etme..!

-Bir şey yaptığım yok.. Hasret gideriyoruz şurda..Özledik herhalde..

Necmi daha fazla dayanamadı gidişat iyi değildi.Ayağa kalktı:

-Sizleri gördüğümüze göre biz kaçalım artık

dedi sıkkın bir ses tonuyla.

-Aaa kuzenn yeni geldik ama...

-Hadi Nevin.. Hadi kuzen...
Kızgın bir ifade ile elini kaldırmak için Nevin'e uzattı. Nevin istemeye istemeye uzatılan eli kavrayıp kalktı yerinden.

- Sare miydi ,Sera mıydı adın, bu adama iyi bak, kaparlar yoksa benden söylemesi...

diyerek uzanıp Orhan'ın yanağından makas almak için bir hamle yaptı ancak Orhan hızla geri itti elini.

-Kusura bakma ya kanka.. Biliyorsun işte Nevin..

Orhan cevap vermedi. Necmi diğerlerine ''hoşça kalın '' anlamında bir el hareketi yapıp Nevin'i çekiştirerek uzaklaştılar.
Bir sessizlik oldu ortamda. Tatları kaçmıştı bir kere. Sami sessizliği bozmak adına:

-Kafası güzeldi sanırım..

diyince Orhan:

-Kalkalım bence..

diyerek kalkıp Sare'ye elini uzattı. Elele araçların olduğu tarafa yürüdüler. Sare çok sessizdi. Ateşin başında tüm o konuşma boyunca ağzını açıp tel kelime etmemişti. Az önce olup bitenler hakkında en ufak bir fikri yoktu. ''Ne yaşandı az önce'' diye deli sorular vardı kafasında. Orhan dan esaslı bir açıklama bekliyordu.

Yol boyu araçta yalnız olmadıkları için konu hiç açılmadı. Arkadaşlarını evlerine bırakıp çiftlik yoluna saptıklarında Orhan arabayı sağa çekip kontağı kapattı. Sare3ye dönerek uzanıp elini tuttu:

-Biraz konuşalım mı?

Yol boyunca sessizliğini koruyan Sare:

- İyi olur.. Kafamda bir sürü deli soru..

-Aşkım sana her şeyi en başından anlatacağım. Kafandaki o soruların hepsi cevap bulmadan çiftliğe gitmek yok.

-Dinliyorum...

Orhan, Sare'nin belli etmemeye çalışsa da çok gergin olduğunu , içinde fırtınalar koptuğunu hissedebiliyordu.'' dinliyorum'' derken ki ses tonu ile belki de ilk defa tanışıyordu. Buz gibiydi...

Orhan derin bir nefes alıp Nevin ile ilk tanışmalarından başlayarak en son olan olaya kadar her şeyi anlattı. Sare bir süre daha anlatılanları özümser gibi sessizce durduktan sonra:

-Neden bana hiç bahsetmedin? Hani biz birbirimizin her şeyini bilecektik , hani aramızda hiç sır olmayacaktı?

-Aşkım o kadar hatırlamak istemediğim bir olay ki beniç için, gerçekten silmişim hafızamdan.. Yoksa neden anlatmayayım sana bunu.. En anlatamam dediğim acılarımı, kimselere göstermediğim yaralarımı açmışım ben sana...

Sare derin bir nefes almıştı. O kafasında bambaşka bir hikaye kurmuş, geçmişte sevgililer diye düşünmüştü. İçini acıtan bir duygu yaşamıştı. Gerçek hikayeyi duymak onu beklemediği kadar mutlu etti ve gayri ihtiyari Orhan'ın yanağına uzanıp bir öpücük kondurdu. Orhan sıcacık gülümsedi:

-Affedildim mi demek bu?

-O değil de kız harbi çok güzel yalnız..

-Ya bırak boş güzellik neye yarar, gördün işte tavırları..

- Gözümün önünde az daha götürüyordu seni..

Orhan kocaman bir kahkaha attı:

-Ne yapıyor du ne yapıyordu?

-Bakıyorum pek bir keyiflendiniz...

-Senden böyle bir cümle duymayı beklemiyordum,çok hoşuma gitti ne yalan söyliyeyim..

-Yalan mı söylediğim...

-Hımm.. E Neden sahip çıkmadın sevgiline?

-Gerçeği bilseydim farklı olurdu. Ben eski sevgilin sandım.. Öyle bir yapıştı ki..

-Çok mu kıskandın sen beni..

-Tabi ki hayıır ama kız çok güzeldi yani birazcık şey olmuş olabilirim..

-Ya sen kendi güzelliğinin farkında değil misin ,keşke benim gözlerimle kendine bakabilme şansın olsaydı.. Ama kıskanman çook hoşuma gitti..

diyerek uzanıp sarıldı sımsıkı saçlarını öptü. Yüzünü avuçlarının içine alarak:

-Sen benim bir tanemsin...Son nefesime kadar da bu böyle olacak.. Sakın bunu unutma..

Uzanıp dudaklarından öptü. Tekrar sarıldılar..