O gece Sare' yi uyku tutmamıştı. Bir o yana bir bu yana dönüp duruyordu yatağında.. Orhan ile Nevin 'in arasında sandığı gibi bir şey olmayışı rahatlatmıştı ama Nevin'in Orhan'a olan davranışlarını düşündükçe kalbi sıkışıyormuş gibi oluyor nefes alamıyor, kalkıp yatağın içinde oturuyordu. Beyninin içinde bir düşünce yumağını dönüp duruyordu. Orhan onun ilk erkek arkadaşı idi. Çok seviyordu.. Onun sevgisinden de emindi.. Ama nasıl davranacağını bilmiyor ve kaybetmekten korkuyordu.
Yetiştirme yurdunda kaldıkları yıllar boyunca Suna Anneleri tarafından yetiştirilmişlerdi. Bildikleri tek model oydu.. O yurta Suna Anne kanun gibiydi. O ne derse yapılır sorgulanmazdı bile..

Sevgisini çok göstermeyen ama onların iyiliğinden başka da bir düşüncesi olmayan Suna Hanım'ın karşl cins ile ilgili katı kuralları vardı. Hiç evlenmemiş hatta bunu aklından dahi geçirmemiş olan kadın, erkek düşmanı bile sayılabilirdi. Okula giderlerken hep tembihlediği gibi'' Sakın .. sakın erkeklerle muhatap olmuyorsunuz.. Sizi kandırmak için söyleyecekleri tatlı sözlerine kanmıyorsunuz ..Onların tek amacı var sizi kirletmek'' gibi hurafelerle baskı ile yetiştirmişti kızları.

Sare tehlikeli, korkulması gereken olarak gördüğü karşı cinse karşı korkularını Orhan ile yavaş yavaş unutmuştu. Kalbinin sesine karşı koyamamış bırakmıştı kendini aşkın kollarına..
Ama onun için aşk demek onu her gördüğünde midesinde uçuşan kelebekler, kalbinin sanki ağzındaymışçasına atması, gözlerine doyasıya bakabilmek, elini tutmak, sarılmaktı.. Bir kalkıp aşkı tarif et dese farklı bir tanım koymazdı ortaya.. Onun kafasında bundan ötesi ancak aile olduklarında olurdu..

İşte dün akşam Nevin'in davranışları ile birlikte ''Ya Orhan benim gibi bakmıyorsa, ya benden farklı şeyler bekliyor ve göremediğinde de benden vazgeçerse'' düşünceleri ile uykularını haram etmişti kendisine.. Nur 'un yanında olmasını o kadar çok istemişti.. Bütün bunları ona anlatabilir ve ne yapacağı konusunda Nur en doğrusunu bilirdi.

Sabaha karşı uykuya yenik düşerek dalmıştı.. Uyandığında saat epey geç olmuştu. Apar topar üstüne bir şeyler geçirip hızlıca indi aşağıya. Meral kahvaltı masasını çoktan hazırlamış, Sariye Hanım koltuğunda kahvaltı öncesi türk kahvesini yudumlamaktaydı.

-Günaydınn.. Amma çok uyumuşum yaa..

diyerek Safiye Hanım'ın çaprazına geçip oturdu. Safiye Hanım fincanını önündeki sehpaya bırakırken:

-Günaydın kızım.. Aa o gözlerinin hali ne öyle senin ,göz altların şişmiş..

-Çok mu kötü..?

derken elleriyle göz altlarını yokladı Sare.

-Gece uyuyamadım.. Sabaha karşı dalmışım.. Ondan olabilir..

Safiye Hanım ona doğru eğilip endişeli bir ifadeyle daha yakından bakmaya çalışarak:

-Hayırdır? Neden uyuyamadın söyle bakayım sen? Akşam geç gelmidiniz herhalde duymamışım geldiğinizi.. Bir şey mi oldu?

-Hıı epey geçti..

derken dalgındı yine Sare.

-Ne olduğunu anlatacak mısın sen ? Orhan mı sıktı senin canını kızım?

-Yoo.. Dün akşam Nevin ile tanıştım Safiye anne..

-Nevin ..? Kim ki o?

-Yan komşunuz varmış ya Necmi, onun kuzeni işte..

-Aaa ..Ayol nerden çıktı onlar, Ne alaka?

-Karasudaydık akşam..Onlar da geldiler ..

-Hımm.. O edepsiz canını sıkacak ne söyledi sana?

-Konuştu işte boş.. boş..

-Madem boş boş konuştuğunun fakındasın da uykunu kaçırmasına neden müsade ediyorsun?

-O Kaçırdı diyemem aslında.. Onun davranışları bana kendimi sorgulattı galiba..

-O ne demek kızım? Tam olarak neden kaçtı uykum sen bir anlat bakayım şunu doğru dürüst..

-Kız Orhan'a karşı o kadar rahat o kadar ilgili davranıyordu ki...

-Hımm..

-Ya ne bileyim işte...Ben çok mu şey kalıyorum.. Orhan ya bu durumdan sıkılırsa.. falan filan işte..

Safiye Hanım şefkatle gülümsedi, uzanıp elini ellerinin içine aldı:

-Ben Ayhan Baban ile birbirimizin gözünün içine bakmadan el ele tutuşmadan evlendik. Aşk çok kıymetli bir duygu güzel yavrum.. Öyle onu yapmıyor bunu istemiyorlarla bitecek bir şey değil.. Kalp gözüyle seviyorsun.. O yüzden için rahat olsun.. Orhan sana senin istemediğin bir şeyle gelecek bir çocuk değil.. İçini karartıp uykularını ziyan etme..

Sare minnetle sıktı Safiye Hanım'ın elini.. İçi ferahladı kuş gibi hafiflediğini hissetti.

-Kalk Ayan baban bahçede gazetelerini okuyordu.. Seslen de oturalım kahvaltımıza.. Ben de Oğlana sesleneyim..

Az sonra kahvaltı masasının etrafında mutlu bir aile olarak toplanıp muhabbetle kahvaltılarını yapan bir aile idiler..