|
|
08 Temmuz 2023, 23:01
| #1 |
 KİMSESİZ BİR ÖZLEYİŞ KİMSESİZ BİR ÖZLEYİŞ Söze miydi gerek Yoksa bakışlar yeter miydi içimde birikenleri anlatmaya Özlem, hüzün, bekleyiş Kaç dilde, kaç harfle söylersen söyle Yeter miydi çaresizliğin resmini çizmeye İçimdeki tufan yeri Kasırga geçen bir kış bahçesi sessizliği Diner miydi, tutsaydım bir kez olsun ellerini Bir kez baksaydın gözlerime halimden anlar gibi Mecali kalmaz mıydı dizlerimin Yıkılır mıydım olduğum yere? Bir kez olsun karşılığı olsaydı yüreğimdeki duyguların Senin yüreğinde Son bulur muydu içimdeki küskünlüğün keskin sızısı? Bilmiyorum, bilsem söylerdim emin ol Kalemimin kırılacağını bilsem de vazgeçmezdim yazmaktan Ruhumun sağanak sağanak hıçkırıkları Sonunda kulaklarında yankılanacaksa Hissedeceksen bir kez olsun Sensizliğin bendeki yansımasını Durduramazdım akan mürekkebi, dökülen kelimeleri... Oysa sen karşımda dimdik bir duvar; Sanki arada koskocaman bir cam fanus var... Baktığın yerden beni görmüyorsun, Çırpınışlarım kuşların cıvıltısına karışmış senin dünyanda Başka tatlar, heyecanlar var aklında.. Uzaksın bana, Aramızdaki yollar değil uzaklığın Kalbin... Peki ya bir adı var mı, Seni özlemeyene karşı duyduğun özlemin; Kimsesiz bir caresizlik Zorunlu bir vazgeçiş Var gücünle ona koşmak isterken Ondan uzağa sürüdüğün ayaklarından çıkan Sahipsiz, hüzünlü bir sesleniş... Yazan; @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]  👍 5
________________  | |
| |
| Şu Anda Bu Makale Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
| |
Ağaç şeklinde