Gerçekten anlam veremiyorum.
Sahi, Boğazıma tıkılan bu acı neydi?
Düşündükçe içinden çıkamıyorsun...
Nefesin tükeniyor..
Parmakların üşüyor...
Ağırdan ağıra öldürüyor...

Durup durup küfrediyorsun.
Ucunun nereye gittiğini bilmeden serserileşiyorsun...
Önce bir sigara yakıyor,
Her nefeste geçmişi tüketiyorsun...
Bir an zaman duruyor.
Aklına geliyor..
Kokusu doluyor sanki çehrene.
Bünye normale dönünce gülerek tekrar küfrediyorsun...

İnsanlar durmaksızın birşeyler zırvalıyor kulaklarına.
Herşeyin hayırlısı..
Geçer elbet..
Biri gider, biri gelir...
Hiçbiri senin mahrumiyetini tatmin etmiyor...
Söz geçmiyor yüreğine.

Ölmek geliyor aklına.
Tek celsede yoketmek istiyorsun kendini..
Yok olup uzaklara gitmek..
Bu hiç basit gelmiyor.
Adından,
Kokundan,
Sen olan herşeyden yoksun kalmasından korkuyorsun..
Yani hiç birşeyi beceremiyorsun.

Bu bozuk kaset başa sarıyor.
Yine, yeniden,
Bir sigara yakıyorsun.
Ve her nefeste geçmişi tüketiyorsun...