Son zamanlarda sevgi oyle birseye cevrilmiiski.Kime sorsan cok seviyoEE peki kimler terk edib gidenler? Aldatanlar?uzenler?Paramparca edenler?Herkes cok seviyo oysa dimi:)Ne olursa olsun,eğer bir insan severse,asla giden taraf olmaz,Cunki istesede olamaz. Çünkü bırakıp gittiği zaman,geride kalanın canınin yanacakgini okadar iyi bilirki. İşte seven insan da asla sevdiğinin canını yakamaz. Kendini yakar,kendi canını hiçe sayar ama sevdiğine asla ama asla kıyamaz. Şimdi öyle bir sevmeler var ki,kalbi kırmayı boşverelim,hatta yerle bir ediyorlar. Sanki bir deprem var yürekte ve kıralan fay hatları tüm duygularımızı yıkıyor. Bırakıp gitmek,kalan insanın dünyasını gündüzden uzak,geceye yakın tutmak gibi birseydir. Güneşi itip,yıldızları lamba gibi söndürmek de diyebiliriz buna ve sonunda karanlık bir dünya. Karanlık bir insan. Fakat giden değil üzülen. Arkasından uzun uzun bakan o kişidir. O kişidir üzülen. Ne olursa olsun,seven bırakıp gitmez.Seven sadece karsi tarafin onu sevmedigini anladiginda gider.Oda sirf yinede sevdigini bunaltmamak uzmemek icin.Diyorum ya Seven gerekirse kendini yakar,kendi canini hice sayar ama sevdigine asla ama asla kiyamaz:)