|
Bugün Günlerden Ulyana...
1999 un mayısı... İnternet hayatımıza yeni yeni dahil olmuş.. Özellikle beyaz yakalıların pc ile haşır neşirliği başlamış. Henüz internet cafeler olmadığı için veya tek tük olduğu için sanalın henüz tahtına oturmadığı zamanlar..
Bir iş arkadaşım bahsetti :''Ya bir yer var, giriyorsun , kendine istediğin bir isim seçiyorsun..Ve ne olmak istiyorsan onu oluyorsun.. Bir sürü insan var ,sohbet ediyorsun'' Merak kediyi canından eder derler ya insanız ''Hadi ben de bir bakayım'' dedim. Girdim. Esen diye bir isim aldım kendime.. Bir baktım odalar var.. Edebiyat merakım meşhur.. Tıkladım edebiyat yazan odaya. .Aman Allah'ım.. Ekranda yazılar yukarıya doğru bir kayıyor, yetişebilene aşk olsun... Ben şaşkoloz..Öyle durdum ekranı takip etmeye çalışıyorum. Garip garip nickler yazıyor da yazıyor... Bu nasıl bir şey derken ekranımda kırmızı bir uyarı: ''Esen orda öyle konu mankeni gibi durmasana, gel konuya dahil ol, hoş geldin'' Nasıl heyecanlandım..Sanki beni görüyorlar gibi... Seslenen kişiye : ''Merhaba Ulyana'' dedim ve onun verdiği cesaret ile başlıyorum bir yerden... ''Benim sanaldaki ilk farkedenim '' derdim ona... O ilk seslenişle başlayan sohbetimiz demlendi ve dostluğa dönüştü.. Hem de öyle bir dostluk ki: Sanalda dost olmaz diyenlere inat, reelde bile zor bulunur bir dostluk oldu.. O odalar kapandı.. My a geçtik. Orda da aynı kanalda yıllarca beraberdik.. Sanalda başlayan o dostluk reele de taşındı.. Kadıköy de Seyhan Müzik vardı eskiden bilenler vardır belki.. Oranın üçüncü katı buluşma yerimizdi.. Sonra My da kapandı ve ordan ortak bir arkadaşımız sunucu açtı. Ulyana ben ve bir arkadaşımız daha birlikte o arkadaşımıza destek olarak o sunucuya gittik. Evimiz gibi oldu o sunucu.. Kurucu arkadaşımız bize bildiğiniz ders verdi.. Komutlar, kanal kurmalar, saldırı savuşturmalar.. Kısacası bir sunucuyu yönetmek için ne gerekiyorsa.. Hem de öyle mirc komutu değil elle yazardık her şeyi.. Küçük bir de forum kurduk.. Biz üç kadın gece gündüz demedik o forumu çok güzel bir hale getirdik.. Bir gün geldi Ulyanam hastalandı.. O lanet hastalık vücudunu mesken belledi.. Sıra sıra ameliyatlar.. tedaviler.. kemoterapiler.. Her ameliyat sonrası az biraz iyileşir gibi olup sonradan tümörün başka bir yerinde yeniden uyanması.. Ağrıları dayanılmaz boyuta ulaştı.. Uyuşturucularla ayakta durur hele geldi.. Gündüzleri dinlenir gece 12 den sonra kanala gelirdi. Gece uykusu uyuyamıyordu çünkü.. Ben de bunu bildiğim için onu beklerdim.. Sakin olurdu kanal.. Kahvelerimizi yapar karşılıklı otururduk pc başına.. ''Esenim hadi açalım mı Gülay'ı '' derdi.. Gülay'ın tesellisini dinlerdik her gece.. Bittikçe başa alır bir daha.. Bazen sözlerini yazardık kanala.. Hala bu alışkanlık var bende o günlerden kalma.. Radyo kanalında sunucudakiler bilir şarkıya eşlik ederim.. Sonra bir sohbet başlardı aramızda.. O anlatır ben dinlerim.. ben anlatırım o dinler.. Bazen öyle bir kahkaha atardık ki '' Ulim sesim odada inledi'' derdim.. '' Sen ne diyorsun ben evde kendi sesimden korktum yankılandı resmen'' derdi.. Bazen de gözyaşlarımız akardı ılık ılık.. İlk aşkının onu ''tavlamak'' için şahinden bozma murat arabasının teybine MFÖ nün Ali desiderosunu koyup kapılarının önünden günde kaç defa geçtiğini.. annesinin artık dayanamayıp bulaşıkları yıkadığı suyu aracın ön camına serpişini anlatırken nasıl o günlerdeki heyecanı yeniden yaşadığına şahitlik ederdim... En çok üzüldüğüm anlardan biri bir gece sohbetimizin ortasında birden bire: ''Esen biliyor musun bugün saçımı kazıttım.. Kendimi çıplak gibi hissettim'' dediği andır... Saçları az uzar gibi olduğu bir gün ''Kızlar yarın Kadıköy yapalım mı'' dedi.. O ben ve diğer arkadaşımız buluştuk.. O ipek saçlar gitmiş ,çocuksu neşe yok olmuş.. Solgun bambaşka bir uli var karşımda.. Benim üzüldüğümü anlayınca gelip sımsıkı bana sarılıp beni teselli etmeye çalışması.. Dolan gözlerimi görmesin diye benim ne tarafa bakacağımı bilmeyen hallerim .. dün gibi.. Sonrası.. Bir gün bir telefon.. Nehir.. '' Aydan, Derya hiç iyi değil.. doktorlar eve gönderdiler.. Kızları görmek istiyor son bir kez.. '' Kızlar ufak daha.. Yağmurlu bir kasım günü.. Aldım ..Gittim .. Nehir karşıladı beni.. Ayakta durmakta dahi zorlanıyor.. Ama kızlar gelecek diye yatmamış.. beni yatakta görmesinler demiş.. Nehir 'e kurabiye yaptırmış.. Portakal suyu sıktırmış.. Onlarla ilgilenmeye çalışıyor, gönüllerini hoş tutma derdinde.. Kuzum bırak yat sen biz hallederiz diyoruz.. Yok illa o ilgilenecek...Kızıyorum.. yat sen diyorum.. ''Kızlarım beni yatakta hatırlamasınlar lütfen..Onlar bana iyi geliyor, mutluyum'' diyor elimi ayağımı bağlıyor... Beş gün sonra o acı telefon.. Nehir ''Deya'mız gitti Aydan.. Kaybettik ''.. Bir gün olacağını bildiğimiz beklediğimiz bir haber ama asla hazır olamıyorsun böyle bir şeye.. Upuzun bir sessizlik telefonda.. Söyleyecek söz yok.. Sözün bittiği yer... Uyuşup kalıyorsun.. 27 yaşında lanet olası kansere onca mücadeleye rağmen yenik düşen benim can dostum... 19 koca yıl geçti sensiz.. Günlerden hüzün.. O çok sevdiğin yağmur seni uğurlarken yalnız bırakmadı bizi.. 99 depreminde evini aileni göçük virane halde bırakıp geldiğin İstanbul'dan uğurladık seni o çok sevdiğin ama gidemiyorum dediğin Gölcüğüne... Ruhun şad olsun benim güzel kalplim... Unutmadım seni.. Unutmayacağım da.. Beni sanalda ilk farkedenim.. Huzurla uyu.. Seni çok seviyorum... |
@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
ablamm kalemine guzel gönlüne sağlık, neguzel yazmissin öyle cok etkilendim, gözlerim doldu üzuldum... Allah rahmet eylesin, mekani Cennet olsun inşaAllah :erk:
|
Çorapsız hanım emeğinize sağlık .d
|
Esinlenerek yazılmış olarak okumaya başladığım ve sonunda iki damlanın göz pınarımdan taşmaya yeltenişi ile sonlanan acı gerçeğin hüznü ...
Mutlak bir son var bilerek yaşıyor ama kabullenemiyoruz , konduramıyoruz. Aydan abla, Derya ablanın çektiği acı günahlarına kefaret olsun inşallah. Allah rahmet eylesin. :erk: |
Alıntı:
|
Alıntı:
|
Alıntı:
Çok teşekkür ederim ablam yüreğine sağlık:yildiz: |
Allah rahmet eylesin :( elinize sağlık
|
@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
mmmm sabah sabah ağlattın beni.Böyle bi dostlukta en kötü son bu.Bilirsin ama konduramazsın.Vardır ama yokmuş gibi yaparsın.Sonunda kaybedişin acısıyla kalakalırsın.Bunca yıl rahmetli Derya`yı gönlünde yaşatman ve yaşatmaya devam edecek olman çok güzel.Sen çok güzel yürekli bi kadınsın.Seviliyorsun.Böyle dostluklar çok zor yakalanır.Bunu tadabildiğin için çok şanslısın.Derya için üzüldüm onun hissettikletini hissediyorum emin olabilirsin.Sanki bu illet kendi isteği ile ona gelmişcesine size ve çocuklarına karşı yaşadığı mahçubiyetini biliyorum.En acısı da sonunu bilirken hala çocuklarını düşünüyor olmak.Beni böyle hatırlamasınlar.Beni güçlü mutlu sağlıklı hatırlasınlar....Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun inşallah:aglayan:
|
Alıntı:
|
Alıntı:
|
Emeğine yüreğine sağlık canım demekki sanalda olsa güzel dostluklar oluyomuş çok duygulandım Allah rahmet eylesin
|
Alıntı:
Teşekkür ederim:opucuk: |
@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
ablacım kalemine sağlık. Okurken boğazım düğümlendi. Allah herkese böyle güzel dostluklar nasip etsin. O seni her daim görüp izliyor 💐
Mekanı cennet olsun 🙏 |
Alıntı:
|
Ablaaa çok üzüldüm çok illet bi hastalık çok üzücü bir durum Rabbim mekanını cennet eylesin gani gani rahmet eylesin mekanı cennet olsun
Kalemine yüreğine sağlık abla |
'Kızlarım beni yatakta hatırlamasınlar lütfen..Onlar bana iyi geliyor, mutluyum'' diyor elimi ayağımı bağlıyor...Ne zor bu hiisi yaşaamak Çoçukken ne çok korkardım ölümden takı en kıymetlımı kaybedınceye kadar sanki onunla bırlıkte bı yanım toprakta kaldı :(
Allah rahmet eylesin, mekani Cennet olsun inşaAllah :rose: |
Alıntı:
|
Alıntı:
Bazen soruyorum büyük kıza hatırlıyor musun diye.. Çok hatırlayamıyor ama lahana bebekler modaydı o zamanlar. ve hediye almıştı . Uzun zaman en sevdiği oyuncağı idi. Onu hatırlıyor '' En sevdiğim bebeğimi almıştı bana turuncu saçları vardı '' diyor.. İnsan kaybedene kadar o korku ile yaşıyor.. Kayıp gerçekleştikten sonra da tam da dediğin gibi bir yanın onunla toprağa giriyor sanki.. En kıymetlilerse gidenler bu defa ''daha da hiç bir şey beni üzemez'' diye düşünüyorsun ama bu bir döngü.. Öyle bir şey geliyor ki yine kaybetmekten ödün kopuyor aynı korkuyu iliklerinde hissediyorsun.. Senin de başın sağolsun bitanem..Rabbim nurlarda yatırsın.. Okuyan yorumlayan yüreğine sağlık:opucuk: |
@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
mm benim güzel arkadaşım yine çok güzel yazmışsın emeğine yüreğine sağlık 🤗♥️🌹😘
|
Alıntı:
|
Alıntı:
|
Çok duygulandım okumaya başladığım andan itibaren iliklerimde hissettim dostluk candan olmak değer vermek sevmek sevilmek arkadaşlık çok şey var burda o kadar güzel anlatmissin ki yaşanmış hayat hayat açısıyla herseyiyle Kelimelerin bittiği yer Mekanı cennet olsun Rabbim sevdiklerine Sabır versin can dostlarina Başları sagolsun kalemine yüreğine Saqlik VaroLasin Birtanemmm Ruhu şad olsun ..
|
Alıntı:
|
Zamanında Aynet.org'da Elif arkadaşımız vardı.
O da kanserdi. koronaya yakalanmış ve vefat etmişti. Ruhlar şad olsun, Mekanları cennet. |
Alıntı:
|
Amin amin amin amin! Canimmmmmmmm candan HayrLi Dostluluklar karşımıza çıkarsın herdaim Emeğine Kalemine sağlık Birtanemm Brittle mmm mucuxss birtanemmm seni çok Seviyorum yüreğinden öpüyorum seni guzellik 😘😘😘❤️❤️❤️😘❤️
|
her bir hecesi yürek :sızlatan anınız! Sonuna kadar Göz yaşlarıileokudum BAŞIN SAĞOLSUN |
Rabbim rahmeti rahmani ile muamele eylesin insallah
|
Alıntı:
|
Alıntı:
|
ben böyle anlarda ne yazacağımı bilemem.elim tutulur, ağlamak tutar.
bildiğim ve hissettiğim şu: Dua. arkadaşınız bizden dua istedi. Kaleminize yüreğinize sağlık:erk: Inna lillah ve inna ileyhi raciun.. |
Alıntı:
Aminnn canım çok teşekkür ederim @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] :sarilmakisteyen: |
varolasin
Alıntı:
|
Allah rahmet eylesin, okurken duygulandım.
|
Alıntı:
|
Bu yazını okudugumda bir kez daha ne kadar sanslıymısım anladım ..
Ama bir hayat dersi , belki bizi derin uykulardan uyandıracak, sağlıklı nefesler aldığınız her an için minnet duyduracak içten, samimi, her cümlesi gerçeğin ta kendisi.... Ben çokgüzel insanlar biriktirdim. Ben kırsamda da hiç gitmeyen, her defa bana güç veren, güçlülüğümü hatırlatan insanlar. Güçsüz bildiimde kendimi, zayıftım Ama bu sefer yenilemezdim. Ne kadar yorgun olsmda da bu sefer savaşmak zorundaydım. Teşhis konduğu gün doktorların da dediği gibi uzun bir mücadele bekliyordu beni. Bende daha çok keyifle ve arkamdaki destekle kendimi bu savaşa attım. Bana aslında o keyfi ve savasma azmini veren güzel insanlardı. Çünkü hiç bir zaman kendim için yapmadım yaptığım hiç bir seyi ancak sevdiklerim için yaptım herzamançok şeyi. Bu savaşa da kendim için başladım sanmayın sakın. Sevdiklerim için başladım,benim için çarpan klaplere, duasında adımı geçiren herkesi mutlu etmek için. Kalbimde yerleri olan , kalbinde yerim odugunu bildigim herkes benim için dualar eder olmuştu onları yanıltmamak için girdim işte bu savaşa. Sevilmeyine kadar çok sevdiğimi hatırladım sayelerinde. Şimdi beni güçlü buluyorlar ya... keşke oda başarabilmiş olsaydı keşke tüm kanser hstaları başarabilse .. mekanı cennet olsun rabbim nur içinde uyutsun .. sevgili @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] yürek sesine sağlık kuzum .. |
Alıntı:
|
O güzel ömründe sen gibi şahane bir insan tanımış sevmiş değerli arkadaşın.
Sende halen yüreğinde o güzel insanı taşıyıp seviyorsun ve unutmuyorsun ablam. Allahım mekanını cennet eylesin yattığı yer nurla dolsun Allah rahmet eylesin. Yüreğinden duygundan öpüyorum ablacımm kalemine sağlık. |
Alıntı:
Ben de senin o güzel yüreğinden öpüyorum birtanem:opucuk: |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 18:41. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2024, vBulletin Solutions, Inc.
Copyright ©2019 - 2024 | IRCRehberi.Net