|
|
15 Ekim 2023, 16:55
| #1 |
 Ne Seninle Ne Sensiz 22.sayfa...  Orhan başında müthiş bir ağrı ile açtı gözlerini.. Beyninde davul çalınıyordu sanki.. Bir süre başını ovalayarak tavana bakıp durdu.. Sonra birden zihninde kopuk kopuk görüntüler canlanmaya başladı. Hızlıca doğrulup yatağın içine oturdu.. Başını avuçlarının arasına aldı: -Allah’ım kabus olsun.. Lütfeenn! Derken bakışları vücuduna kaydı. Çıplaktı... Fırladı yataktan şortunu geçirdi üstüne. Hızlıca çıkıp odasından Sare’nin odasına daldı. Oda tertipli düzenli ve boştu.. Koşar adım indi merdivenleri.. Nur ile Semih balkonda oturmuş kahve içmekteydiler.. Telaşla gitti yanlarına: -Sare yi gördünüz mü? Sesindeki endişe ve korku ikisinin de merakla ona dönüp bakmasına neden oldu.. Semih: -Bu halin ne oğlum ? Orhan durup baktı kendine yarı çıplak fırlamıştı odasından.. Ama şuan için düşüneceği son şey bu idi. -Sare nerde? Nur fincanı sehpaya bırakıp kalktı aceleyle.. Endişe ile bakarak ; -Odasındadır herhalde, inmedi henüz.. Ne oluyor? -Yok.. Yok odasında ..Yatağı bozulmamış bile.. Allah benim belamı versinn ! Ne yapacağım ben.. Olduğu yere dizlerinin üstüne çöktü , başı ellerinin arasında hıçkırarak ağlamaya başladı. Nur yanına koşup çöktü yanına, ellerini çekip yüzüne baktırmaya çalıştı: -Orhan Ne oluyor ? Korkutma bizi, hadi bir sakinleş, gel şöyle otur bir anlat.. Aşkım bir su getirir misin? Orhan Nur’un çekiştirmesiyle geçip koltuğa çökercesine attı kendini.. Hıçkırıklar arasında: -Hayvanın tekiyim ben.. Olan bu.. Kaybettim onu.. Kaybettim.. Allah benim belamı verdi... Elinde bir bardak su ile gelen Semih suyu uzatırken: -Bela okuyup durma! Ne yaptın anlat.. Orhan verilen sudan zar zor birkaç yudum alıp bardağı sehpaya bıraktı. Derin bir nefes aldı.. İçeriye doğru bakındı.. Tekrar olanı biteni duymak için adeta ağzının içine bakan Nur ile Semih’e döndü: -Her şeyi mahvettim.. Mahvettim.. Olan bu! Semih kızgın bir ses tonuyla: -Ne halt ettiğini anlatacak mısın artık, bırak dövünmeyi.. Konuş! - Çok bir şey hatırlamıyorum.. Kafa güzeldi.. Beni yatağa yatırmaya çalışıyordu sanırım.. -Üzerime doğru eğilmişti.. Kokusu.. Kokusu o kadar güzeldi ki.. Dayanamadım.. Orhan sustu ve elleriyle başına yumruklamaya başladı.. Nur sinirden kıpkırmızı olmuş bir surat ile hırsla ona doğru gelip var gücüyle suratına bir tokat patlattı..Koşar adım eve içeri girdi.. Sare ‘nin odasına çıktı. Odada en ufak bir yaşam belirtisi yoktu.. Dolabı açıp kontrol etti.. Hiçbir şey yoktu. Hızlıca odadan çıkıp banyoya baktı.. Orhan’ın odasına girdi.. Ayağına takılan ayakkabıyı kapıp hırsla karşı duvara fırlattı.. Yatağın üzerindeki pikeyi çekti yere savurdu..Bir an kalakaldı.. Çarşafa takılmıştı gözü.. Birkaç damla kurumuş kan lekesi.. -Allah senin belanı versin ! Diyerek aşağıya koştu tekrar. Sehpada duran telefonu alıp hızla bastı tuşlara.. Diğer ikisi de dikkat kesilmiş ona bakıyorlardı. Nur gittikçe büyüyen bir öfke patlaması yaşamaya başlamıştı.. -Yok ulaşılamıyor.. Ne bekliyorduk ki.. Allah’ım aklımı koru sen yarabbim! Geri zekalısın sen.. diyerek Orhan’a doğru yine bir yumruk hamlesi yaptı. Bu defa Semih tutup kendine çekti Nur’u.. -Sakin aşkım.. sakin.. Olanları değiştiremeyiz. Ne yapacağız, Sare’yi nasıl bulacağız onu düşünelim.. İstanbul’a dönmüştür muhtemelen.. Hadi kalkın hazırlanın çıkalım.. Sare İstanbul da değildi.. Sare hiçbir yerde yoktu.. Her biri dört bir elden gidebileceği her yeri aramış, arkadaşlarına sormuş ama tek bir ize rastlamamışlardı. Olanlar herkes de bir çöküntüye sebep olmuştu. Üç gün buyunca aramadık sormadık bakmadık yer bırakmamışlardı.. Çaresizlik içinde beklerken bilinmeyen bir numaradan Sare aramıştı Nur’u nihayet.. İyi olduğunu merak etmemesini söyleyip daha fazla bir şey söylemeden kapatmıştı teli. Nur sesini duyduğuna kendine bir şey yapmamış olmamasına ne kadar sevindiyse de sesindeki o uzak yabancılık tınısı içini yakmıştı.. Orhan’a duyduğu öfke içinde çığ gibi büyüyordu.. Safiye Hanım ‘ı arayıp haber verdi.. ‘’ Orhan’a haber verisiniz’’ dedi. Kendisinin onun sesini dahi duymaya tahammülü kalmamıştı. Orhan haberi alır almaz aramıştı Nur’u.. Önce açmamıştı teli.. Tekrar tekrar arayınca konuşmadan kurtulamayacağını anlamış açmıştı sonunda. Aralarında buz gibi bir konuşma olmuş.. Sare’nin söylediklerini ileten Nur’’ Bir süre en azından seni görmek istemiyorum, lütfen görüşmeyelim’’ diyerek kapatmıştı teli. Orhan bir başına kalmıştı. Annesi, babası, Erhan ve Şimdi de Nur yüzlüne bakmıyorlardı. Arada Semih arıyor hatırını soruyor ama o da mecburiyetten aradığını hissettiriyordu. Hastane kalmaya başlamıştı. Mesaisi dolduğu halde eve gitmiyor gece nöbetlerine kalıyordu. Kendini işe vermişti. Boşta kalmak istemiyordu.. Boşa çıktığı anda zihni hemen o geceye gidiyor ve kopuk kopuk da olsa yaşananları tekrar tekrar yaşatıyordu. Hayatta en çok sevdiği, üzerine titrediği, nadide bir mücevhermiş gibi severken bile kırılmasından korktuğu , herkeslerden korumaya çalıştığı biricik aşkını kendinden koruyamamış olmak, ona en büyük kötülüğü kendisinin yapmış olması gerçeği ile baş edemiyordu.. Kimse ile konuşamıyor, her gün biraz daha dibe vuruyordu.. Ne ilginçtir ki içki yüzünden yaşadığı bu duruma yine içki ile çare arar olmuştu.. Mesaisi bittikten sonra düşüncelerinden kaçamıyor kaçamadıkça da gidip yine teselliyi gidip bir barda yine içkilerde aramaya başlamıştı. Görev yaptığı hastanede kendi bölümünde uzun zamandır ona ilgi duyan ve bunu da her fırsatta gerek sözleriyle gerek davranışları ile belli eden Hülya hemşire, onu dinleyen tek kişi konumuna gelmişti. Bir akşam mesai sonu çıkarken denk gelince birlikte bara gitmişler ve geceyi Hülya’nın evinde sonlandırmışlardı. Orhan yine kendini kaybedecek kadar içkili olduğu için sabah kendini yabancı bir yatakta yanında yabancı bir kadınla bulduğunda artık kendi de bu duruma çok şaşırmamıştı. Hülya, fakültedeyken daha hayrandı Orhan’a .. Onun o kimselere bakmayan kul haline ,yakışıklılığına, karizmasına ve pahalı arabasına çoktan hayrandı.. Sonraki yıllarda da Gözlerinin önünde gerçekleşen, onun Sare gibi taşralı, giyim kuşamdan anlamayan kenar mahalle güzeline olan aşkı ona olan hayranlığını takıntı haline getirmişti. Onun bu hastanede göreve başladığını öğrendiğinde hayatının aşkı için bir fırsat ve şans olduğunu düşünmüş ve amacına ulaşmak için adım adım ilerlemeye başlamıştı. Sonunda Biraz kendi şansı en çok da Orhan’ın hatasıyla istediğine ulaşmış ve onu elde etmeyi başarmıştı. Ve onu kaybetmeye asla niyeti yoktu.. . - 👍 8
________________  | |
| |
|
15 Ekim 2023, 20:39
| #2 |
   | Herşeyi mahvettin Orhan kendini sareyi herşeyi Bataklığa gitmeye devam ediyorsun ahh Orhan ahh Bi kez daha gördük ki içkiyi bile tadında içmek güzel Ablam yine muhteşem bir bölümle gelmişsin eline emeğine yüreğine kalemine sağlık  👍 1
________________  |
| |
|
15 Ekim 2023, 21:32
| #3 | |
| Alıntı:
👍 1
________________ | ||
| |
|
15 Ekim 2023, 21:33
| #4 |
  | Hayretler içerisinde okuyorum bazen bir sonraki bölümü bekleyerek. Çok merak ediyorum Sare ne yapacak, ne karar vericek ? Emeğine yüreğine sağlık canım harikasınn. 👍 1
________________  |
| |
|
15 Ekim 2023, 21:37
| #5 | |
| Alıntı:
 Bu arada 23 de geldi az önce sıcak sıcak) 👍 1
________________ | ||
| |
|
16 Ekim 2023, 22:49
| #6 |
    | Orhan hata üstüne hata yapıyor Hülya nerden çıktı şimdi. Kalemine yüreğine sağlık ablacım  👍 1
________________ İnsan bütün sıkıntılarını tek başına atlatınca, kimseye ihtiyaç duymuyor.   |
| |
|
16 Ekim 2023, 22:51
| #7 |
 | Emeğine sağlık @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]
mmm devamını merakla bekliyorum 👍 1 |
| |
|
16 Ekim 2023, 22:56
| #8 |
 | Emeqine SaqLik @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] Yeminle Orhani Girtlaklayasim Var  👍 1 |
| |
|
16 Ekim 2023, 23:06
| #9 | |
| Alıntı:
 👍 1
________________ | ||
| |
|
16 Ekim 2023, 23:07
| #10 | |
| Alıntı:
👍 1
________________ | ||
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
IRCRehberi.Net, JRodix.Com Sunucularında Barınmaktadır.
Normal
