Hayat bilmecelerle dolu bir yol.Her gün yeni bir sayfa açıyoruz neler yaşayacağımızı bilmeden ,her yeni gün teker teker çeviriyoruz ömrümüzün yapraklarını.Ayrı bir hüzün, ayrı bir sevinç, ayrı bir anı asıyoruz hayat ağacımızın dallarına..

Sert rüzgarlar esiyor bazen hiç ummadığımız taraftan. Yapraklarımızın dördünü bir araya toplayamıyoruz çoğu zaman bir yonca misali.Bilirsiniz dört yapraklı yonca şans getirirmiş böyle bir inanış var.

Bir anımız bir anımızı tutmuyor ki. Hayat hep güzellikleri önümüze de sermiyor. Mutluluk dediğin ömürlük bir umut. Umut yoncası.Ne kadar sıkı tutarsan o kadar çabuk soluyor.

O yüzden bırak papatyalardan sevgi dilenmeyi, yoncalardan şans. Kökünden koparılan hiç bir şey sana ömürlük bir huzur sunmaz.

Hayat dediğin zaten her yeni gün yeni bir şans, yeni bir umut , yeni bir mutluluk.. Doldur doldurabildiğin kadar tüm güzellikleri gönül yaprağına. Dört yapraklı değil on dört yapraklı bile olur o güzellikler sen kendine inandıkça.

Uyandığında doğru frekansla fısılda gökyüzüne. En yüksek frekansta yayın yap çevrene. Her şey sana geri döner, sen nasıl hissedersen o çoğalır sende.İyilik yaptıkça iyiliğin, mutluluk saçtıkça mutluluğun, kendinden emin oldukça şansın ve sevdikçe sevgin artar.. Neyi artırmak istiyorsan ruhunda öyle fısılda kendine,gökyüzüne,kuşlara,böceklere,
çiçeklere.

Hiç öyle şey olur mu deme sakın. Hepsi anlıyor sevgi dilini. Hayat sana ne getirmiş olursa olsun hepsini göğüsleyebilecek tek şey sensin ,senin sahip olduğun hayat enerjin, güzelliğine güzellik katan ve seni sen yapan azmin. Baş kaldırışın kötülüklere ve en güzel şekilde gülümseyişin olana bitene.

Yazgı