Bakıyorum da sağlam yıkılmışım be, güzel yıkılmişim, alnından öpülesi bir yıkılmak bu. Kafamın içindekileri duymamak için kalemimi susturdum önce her susuş gözlerimde söz oldu döküldü çığlık çığlık daha gelemeden dile.

Emeğine o yureğine sağlık canım benim yıkanlar utansın ama iyiki yıkmışlar be diyor insan arada çunki onlar sayesinde öğrendik duşunce kalkmasını ağlayınca gözume çop kacti diyerekden bahaneler uydurub guclu gorunmeyi.Ama yorulduk işte yordular çok iyi bir makale olmuş yine.Herzamanki gibi dokundun kalbime.