|
|
21 Ekim 2025, 22:34
| #1 |
  |  AllaH VaR Gam Yok HeLaL Etmiyorum...! Hakketmeyene Helal Değil Ben kimseye bile isteye kötülük etmedim. Kalp kırmadım haksızlık yapmadım kimsenin ekmeğine göz dikmedim. Elimden gelen iyiliği esirgemedim bazen fazlasını bile verdim. Ama ne yazık ki… Bazıları sessizliğimi zayıflık sandı. İyi niyetimi suistimal etti. Emeklerimi yok saydı güvenimi hiçe saydı. Ve ben artık biliyorum: Her helallik vicdanı olan içindir. Her affediş hak edene verilir. Bu yüzden açık ve net söylüyorum: Hakketmeyene hakkım helal değildir. Ne gönlümden ne dilimden ne de kalbimden… Zulme susan da haksızlığa göz yuman da pay sahibidir. Ben ne onların günahına ortak olurum Ne de sessiz kalıp içimi çürütürüm. Çünkü helallik bir lütuf değil bir sonuçtur. Ve herkes ne ektiğini bir gün mutlaka biçer Helal Değil Ben sustum Ama her suskunluk unuttuğum anlamına gelmez. Göz yumdum Ama görmezden geldiğim sanılmasın. Gönlümü açtım Ama içeri giren herkes misafir değildi. Biri yalan söyledi Diğeri sırt döndü Bir diğeri değerimi ölçemedi bile. Ve ben hâlâ dimdik duruyorum… Çünkü ben hakkımı yedirmedim sadece sabrettim. Sanma ki unuttum Sanma ki alıştım… Ben sadece içimde büyüttüm olanları. Zamanla değil yaşanmışlıkla olgunlaştım. O yüzden: Hakkım yok sayılana helal değildir. İyiliğimi hiçe sayana Emeklerimi görmeyene Kalbimi kırana… Ne duam var Ne de helalliğim. Hakkı bilen anlar Hakkı çiğneyen ise vicdanıyla baş başa kalır. Ben kendimle barışığım. Gerisini Allah’a havale ettim. Bana yapılanı unutmam... Ama unutmuş gibi yaşarım. Affettiğimi sanırlar... Çünkü sessizim. Ama içimden bir ses hep şunu fısıldar: Hakketmeyene helal yok. İyiliğimi kullanan Güvenimi boşa çıkaran Arkamdan konuşan yalan söyleyen... Kalbimi kıran Adımı lekeleyen İçimdeki değeri görmeyen... Varsın kendini temize çıkarsın. Ben hakkımı helal etmem. Her helallik bir vebaldir. Ve ben… hakkımı ancak hak edene veririm. Helal Etmemek de Haktır Bana öğretilen hep şuydu: Affet büyüklük sende kalsın. Helal et içinde yük kalmasın. Unut gitsin dünya fani…" Ama kimse bana şunu öğretmedi: Hakkımı yiyene sessiz kalmak zorunda değilim. Kalbimi kırana gülümsemek Sırtımdan vuranı affetmek zorunda değilim. Ve evet... Helal etmemek de bir haktır. Çünkü affetmek bazen sadece unutulmak istenenin üzerini örtmektir. Ama ben artık üzerini örtmüyorum. Görmezden gelmiyorum. Yüzüme gülerken arkamdan konuşanları Emeklerimi hiçe sayanları Varlığımı yokmuş gibi davrananları... Tek tek biliyorum. Ve ben… İyi olduğum için değil Hakkı bildiğim için susuyorum. Ama susmam affettiğim anlamına gelmesin. Sustum çünkü mücadele etmeye değmeyecek insanlar var. Unutmuş gibi yaptım çünkü hatırladıkça insanı içten çürütüyorlar. Ama affetmedim. Helal etmedim. Kalbimle aklımla vicdanımla… Hakkımı helal etmiyorum. Bazen en büyük adalet sessiz bir “hayır”dır. En büyük özgürlük affetmemeyi seçmektir. En temiz vicdan kendine saygını koruyarak yaşamaktır. Ve biliyorum… Benim hakkım kimsenin duasında değil. Benim hakkım benim vicdanımda. 🖤 #1 Her affediş hak edene verilir. Sen etmeyi değil çiğnemeyi seçtin. 🖤 #2 Ben sustum. Ama içimde bir Helal değil yankılanıyor hâlâ. 🖤 #3 İyi niyetimin hesabını ben değil sen vereceksin. Çünkü ben helal etmedim. 🖤 #4 "Hakkımı yemek kolaydı… Ama o lokma boğazında kalacak biliyorum. 🖤 #5 Kalbimi kırdın. İçimden bir parça söküp aldın. Ve benden helallik mi bekliyorsun? 🖤 #6 Sen oyun sandın ben gerçek yaşadım. Sen unuttun ben unutmam. Sen geçtin gittin... Ama bende iz bıraktın. Helal değil. 🖤 #7 Ben hâlâ iyi kalmaya çalışıyorum. Ama bu sana helal edeceğim anlamına gelmez. 🖤 #8 Beni kandırdın. Ama Allahı kandıramayacaksın. Helalliği oradan bekleme. 🖤 #9 Vicdanın yoksa helallik dilenme. Çünkü benim vicdanım temiz Seninkiyle yüzleşeceksin. 🖤 #10 Ben affetmeyi bilenim. Ama unutmayı değil. Ve unutmadığım yerde… Helal yoktur. 🖤 Helal Etmem 🖤 #11 Bazı insanlar helalliği değil Vicdan azabını hak eder. 🖤 #12 Kalbimi kırdın sonra sildin geçtin. Ben hâlâ tamir edemedim… Helal değil. 🖤 #13 Sustum… Ama içimde bir öfke değil Bir yara büyüyor. 🖤 #14 Sen sadece bir cümle söyledin. Ben o cümlenin altında ezildim. Helallik mi? Çok geç. 🖤 #15 Ben iyi niyetimle rezil oldum. Sen kötü niyetinle rahat uyudun. Ama unutma Vicdanın sana bir gün uyku vermeyecek. 🖤 #16 Özür dilemek kolay. Ama onarılmayan kalp Helallik vermez. 🖤 #17 Zamanla geçer sandın… Ben unutamadım. Çünkü yaşattığın zamanla değil Vicdanla geçerdi. 🖤 #18 Ben affetmek için değil Hak ettiğimi almak için yaşıyorum. 🖤 #19 Beni kıranların çoğu Kırıldığını bile fark etmez. Ben de o yüzden susuyorum. Ama helal etmiyorum. 🖤 #20 Bana yaşattığın şeyi Bir gün sen de yaşayacaksın. İşte o zaman Ben çoktan unutmuş olurum. Ama helal etmiş olmam. Sen ona söyle… Hani o hiç düşünmeden kalbimi kıran var ya… Sanki hiçbir şey olmamış gibi yoluna devam eden… Ona söyle. Desin ki biri ona: İyi niyetinle oynadığın kişi hâlâ seni affetmedi. Emeklerini yok saydığın hâlâ unutmadı. Ve… hakkını da helal etmedi. Çünkü helallik sadece boş verdim demek değildir. Helallik önce içinden geçer sonra dilden çıkar. Benim içimde hâlâ kanayan bir yara varken… Dilim nasıl desin ki “Helal olsun? Hayır… Helal değil. Ne yaşattığını bile bilmeden Sadece kendi keyfine göre yaşayıp giden birine Ben ne hakkımı veririm… Ne de kendimi yine harcatırım. Sen ona söyle… İnsanlar unutabilir ben de unuturum bir gün… Ama helal etmeden geçmem bu hayattan. Çünkü ben içi boş bir "boş ver" demedim hiç kimseye. Sustum sabrettim… ama helal etmedim. allaH VaR Gam Yok HeLaL etmiyorum..! Yağmursohbet.com Keyfler ola SAYgılar dierim … Hikaye .. 👍 7 |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Ağaç şeklinde