Uykusama

...

Demek ki böyle oluyor

Kabuğuna çekiliyormuş insan

Eskilerin ince hastalık dediği bu olsa gerek

Sarsıcı



Sonra işte böyle

Topyekün katrana bulanma

Külliyen paçavraya dönüş

Göz kararı tükenen metanet

Aksak kısrak vurumu mahvoluş





Tir tir titreme

Ve ter ve ateş ve inim inim inleme ve spazm





Hele hele sürekli bir uykusama ki sorma gitsin

Daha çok acı çekmemek için sırf

Belki de unutmak için

Bile isteye uykuya sığınmalar falan yani

Uyudukça allak bullak oluyor oysa zaman

Geceler gündüze

Gündüzler geceye kurban

Yarın düne gebe





Bazen de uyumak istemiyor insan

Sessizlik istiyor

Hatta kendi sesini sonuna kadar kısıp

Lalliğe bürünüyor

Bırak kendi sesini kuş sesine tahammülsüz

Belki de kendine küsüyor da adını koyamıyor





Tavana bakıp maziye gitmek yeter geliyor insana

Ne bileyim el ele dolaşılan kumsal olsun

Küçüçük

Loş ışıklı bir avuç odaya

Dünya dolusu aşkı da

Mutluluğu da sığdırmalar olsun

Nedensiz yere göz göze zamanı durdurmalar

Durduk yere gülmeler olsun

Sıraya diziyor bir bir maziyi

Arada gramla uyumalar falan





Bir yanda

Mühürlenmiş gözler ve

Peyderpey hıçkırıklarla boşalan

Kadeh kadeh şarabi gözyaşı





Öte yanda

Uyanmam için dürtüp

Ölümün benden olmalı

Diyen Azrail





Sonra mı

Sonra

Sızıp kalırsın istemsiz





Üstün açılsa da örtenin yoktur

Toprak atsalar üstüne gam değil



...