|
|
 |
| Üye Günlüğü - Defteri Üye günlüğünüze bu başlık altından ulaşabilirsiniz. |
|
|
|
Seçenekler | Stil |
12 Aralık 2023, 10:32
|
#301 |
  |
Hávamál'dan alıntı yapmak oldukça akıllı bir hamle. Ama şunu bilmen gerek; ben, 165 kıtanın her satırını ezbere biliyorum. Eski partnerini nasıl bu sayılara ikna ettin; henüz bilmiyorum, ama bu hamleden gayet memnunum. Kendini Jörmungandr olarak betimleyen birisin sonuçta, her neyse. Hakkımda WhatsApp grubunuzda yazdığın konuşma textleri geçti, bu sabaha karşı yurtdışı kayıtlı bir yabancı telefon atılan bir dizi itiraf ile. Bu yaptığın ile şimşekleri üstüne neden çektin, hâlâ anlam verebilmiş değilim. Seni affediyorum, çünkü artık sıradan bir hayatın henüz çok başındayım. Bundan da vazgeçmek istemiyorum. Beni Lorenz Frølich olarak görme. Ben sadece bir gravürüm, sadece bir gravür. Kanatabileceğim bir çok yaraya sahip olmana rağmen..
________________
 |
|
|
|
26 Ocak 2024, 19:49
|
#302 |
|
|
Bunun senin için iyi olmadığını söyleyenler var, yanlış yaptığını düşündürenler, kendinden şüphe ettirenler. Bir de sen varsın, her akış yolunu kaygı yoluna döndüren. Bu kaygısal zihin hiç bitmeyecek mi? Azalacak elbet, sen kendini bildikçe. Çok fazla konuşuyorlar ve senin kulağın onlarda oldukça devam edecekler. Sessizlikten doğar, bazı yollar.
Bazen aşkı sonuna kadar yaşamak isteyen sen, bazen buna hiç hâli olmayan, cesareti olmayan sen. Herkes sensin, her şey sensin. Deneyimler bazen iyi değildir biliyorum, yine de deneyimdir. Kendini ve yolunu deneyimlediğin bu süreçte, kendini yargılamayı kenara bırakıp, devam etmelisin. Bu hayat senin.
________________
|
|
|
|
01 Şubat 2024, 12:52
|
#303 |
|
|
Bazen her şey bırakman için gelir üstüne, sınanırsın. İlişkinle sınanırsın, çünkü kendi değerini bilememişsindir. İşinle sınanırsın, çünkü potansiyelini keşfedememişsindir. Arkadaşınla sınanırsın, çünkü alma-verme dengesini gözetmemişsindir. Ailenle sınanırsın, çünkü özgürleşememişsindir.
Sınanmaların sonu geliyor. Her büyük değişimin son virajları hep sert olur, ondan bu gerginlik, ondan bu kaygıların tavan yapması. Bilmediğin ancak kendini tam hissedeceğin yola çıkmak üzeresin. Eh, bazen yola çıkmak için bazı şeyleri geride bırakmak gerekir. Ondan bu tutunma sancıların. Bir sabah uyandığında bu dünya tanıdığın bir dünya olmayacak. Buna kendini hazırladın, insanlarla uğraşa uğraşa, tanıya tanıya. Kimseye kızma. Bu savaş senin içindi, kimseyle ilgili değildi. Yarın yeni bir gün. Yeni bir dünya.
________________
|
|
|
|
03 Şubat 2024, 10:23
|
#304 |
|
|
En son düzelmeyecek dediğinde de düzeldi hayatın. En son halledemeyeceğini hissettiğinde de hallettin. Neden benim başıma geliyor dediğinde, bir zaman sonra fark ettin, aslında o başına gelmeseydi, istediğin noktaya ulaşamayacağını.
Bitmeyecek gibi gelen her gece de bitti. Bazı dolunaylar böyledir, gelirken gümbür gümbür zihinden gelir. Vesveselerle, acabalarla, keşkelerle gelir. Bazı şeyler düzeliyor, sadece inişlere artık tahammülün az, ondan isyan etmelerin. Artık bir şeyler düzelsin ve hiç bozulmasın istemelerin, hayatın iniş-çıkışlarına ters. Kalbin atışlarına ters. Her şey yolunda. Her şey yolunda.. Sakin kal.
________________
|
|
|
|
04 Şubat 2024, 16:06
|
#305 |
|
|
Her şey daha iyi olacak diyemem ama her şey daha güzel olacak diyebilirim. Bırakmak kolay olacak, gitmek kolay olacak. Bir hedefe ulaşmak bu kadar zor olmayacak. Daha anlaşılır olacaksın artık, daha net, çizgilerin belli olacak. Biraz nefes alacaksın, beklentilerine yenilmeyeceksin mesela, daha izinli olacaksın. Zaten bunlar senin değil, üstüne yüklenen başkalarının beklentileriydi.
Başarısızlığa da izinli olacaksın, kimseye bir şey vadetmedin. Sana yükledikleri anlamla, üstüne gelemeyecekler artık, bu kalıplar sana ait değil. Biraz daha sen olacaksın, biraz daha kendin gibi. Her şey daha güzel olacak diyemem ama her şeyinle tam olabilirsin. Tamamlanmış hissedebileceğin günler, yakın.
________________
|
|
|
|
07 Şubat 2024, 07:07
|
#306 |
|
|
Hiç yokmuş gibi gelen insanların, varlığını hissedemediklerinin, düşünceleri neden seni bu kadar rahatsız ediyor? Bu uzun yolda seni bir kere dinlenmiş hissettiremeyenlerin, bir kere “hadi, devam et” demeyenlerin, bir kere olsun desteğini hissedemediklerinin sözleri veya sessizlikleri neden zamanını harcıyor bazı geceler?
Neden seni bu yolda hissizleştiren, keyfini kaçıran, yoluna engel koyanları var ediyorsun zihninde? Onlar yola başlarken yoktular, yürürken yoktular, engelleri aşarken yoktular. Neden hedefe ulaştığında onlar olsun istiyorsun? Biliyorum, başardığını göstermek istiyorsun, ancak onlara kanıtlayacak, onaylatacak hiçbir şeyin olmadığını fark ettiğinde başaracaksın. Belki şimdi fark ettiğinde..
________________
|
|
|
|
17 Şubat 2024, 23:26
|
#307 |
|
|
Motivasyon kaynağın bu dönem aldığın iltifatlar, övgüler ve onurlandırmalar olmamalı. Beklentinin hep altında kalacak. Bu da yeterince sinir bozucu olacak. Şu an gergin hissetmenin altında yatan şey, beklentilerinin karşılanmaması ve bunu başkasının bakış açısına devrettiğin vakit, yenileceksin.
Yeteri kadar sevilmeyebilirsin. Yeteri kadar ilgi görmeyebilirsin, yeterince kendinde kal yeter. Kendine güven. İyi yoldasın. Motivasyon kaynağın, başarmak istediğin yolda kalabilmek olmalı. O yoldasın.
________________
|
|
|
|
21 Şubat 2024, 15:05
|
#308 |
|
|
Ne zaman kendine biraz yaklaşsan, ne zaman kendi yolunu bulacak gibi olsan, birileri çıkıp enerjini düşürmeye çalışıyor. Ne zaman kendi yoluna çıkacak olsan, bir sorun oluşuyor. Bu ilişki, iş, aile şeklinde uzuyor. İsyan ettiğin o an, kendini yakalayabilirsen ve yolundan döndüremezse bu sorunlar, işte o zaman kazanacaksın müptedi.
Ne zaman başardığını hissetsen, bir şeylerin değiştiğini fark etsen, seni yetersiz hissetirenler çıkacak yoluna. Bu onların görevi. Senin görevin bu manipülasyona düşmeden devam etmek. Öfkeni de, nefretini de, sevgini de hak eden kişilere karşı kilit altında tutman gerekiyor. Hicabına bakman dileğimle...
________________
|
|
|
|
25 Şubat 2024, 13:25
|
#309 |
|
|
Sen benim yolumdan yürümedin!
Umutlu bir sabahın, kendime rağmen gözlerimi nasıl kamaştırdığını bilemezsin. Simsiyah gece beni içine çekerken orada değildin. Benim yolumdan yürümedin. Çıkmaz sokakların sonunda ümitsizliğimden bir haberdin. Yokuşu tırmanırken kesilen nefesim değildin. Uçurumun kenarında kalp çarpıntım değildin. Yorulduğumda ağrımadın, düştüğümde kanamadın. Şimdi sen benim yoluma “yol değil” derken seni mi dinleyeceğim ben? Yolumdan dönmemi istiyorsun ya, sana mı soracağım? Gel bir bak gözlerime; gözümün önünde duran, ama yol zorlaştıkça gözlerini kaçıran arkadaşlarımı görüyor musun? Hadi! Dünya üstüme yürürken elimi bırakan o insanlarla tanış. Yol kenarında yıkılmış evimi gör. Yapamazsın! Sen ezberlenmiş ışıklı yolların ahlak bekçisisin. Peki bilmediğin karanlıklarda başıma gelenleri biliyor musun? Kusura bakma, hayatımla ilgili kestiğin ahkam yüzünden senin hapishanende yatmayacağım. Sen bana nasıl yaşayacağımı öğretemezsin. Ben sen değilim. Ben daha o eski yıkık evimin temelinden yeni evler yapacağım. Ne kadar acı verse de çocukluğumdaki evimin kitabını yazıp öğrenene kadar onu okuyacağım. Kusura bakma, hayatımla ilgili kestiğin ahkam yüzünden senin bildiğini okumayacağım. Yapma! Ben senin geçmişinin tedavisi değilim. Sen sensin, ben benim. Beni bırak, hayatımı yargılamayı bırak. Bırak beni kendimi yaşayayım. Kusura bakma, hayatımla ilgili kestiğin ahkam yüzünden senin hayatını yaşamayacağım.
________________
|
|
|
|
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|
Normal
