|
|
09 Ekim 2025, 16:52
| #1 |
 Sanal Yalanlari Part 1 Arkadaşlar, bugün sizlere bir kaç gün evvel kanalimizda yaşamış oldugumuz bir olaydan bahsetmek istiyorum. Eminim ki buna benzer binlerce hikâye vardır. Bu olay benim / bizim için unutulmaz bir ders oldu. Bir kaç gün evvel kanalımıza yeni bir kullanıcı geldi. Kanal sahibine bir numara vererek, “Abimi arar mısınız?” diye ricada bulundu. Bizim founder’ımız da aradı. Telefonun ucundaki ses titriyordu, boğuk ve kırılmış bir ses: “Ben askerim… Kardeşimin ayaklarını kaybettik. Kimsemiz yok… Kardeşimi size emanet ediyorum.” O an içimiz sızladı. Kelimeler boğazda düğümlendi. Böyle bir durum karşısında kim kayıtsız kalabilir ki? Biz de ona özel bir ilgi göstermeye başladık. Kıyamadık… Üzüldük, kalbimiz sıkıştı, bir iki sohbet ettik. Yaşına göre olgun ve aklı başında olması, beni biraz huzursuz etse de, “Hayat bazı insanları çok erken olgunlaştırıyor.” dedim kendi kendime. Ona karşı bir merhamet hissettim, içimdeki insanlık kırıntıları harekete geçti. Hatta umut vermek için, “Artık tıpta her şey mümkün. Protez ayak takılabilir.” dedim. Cevabı masumdu : “Paramız yok… Çok garibanız.” O an içim bir kez daha burkuldu. Düşündüm: biz ne için varız? Eğer yardım edemeyeceksek, insan olmanın anlamı ne? Tuna abimiz bile o kadar etkilenmişti ki, gözyaşlarını tutamadı. Ziyaret gitmeyi bile teklif edecekti. O gece hepimiz uzun süre konuştuk, düşündük ve içimizdeki merhameti nasıl harekete geçirebileceğimizi tartıştık. Ama ertesi gün öğrendiklerime inanamadım. Ayakları tutmayan, gariban kızcağız diye bildiğimiz kişi… Aslında kız değilmiş, erkekmiş! Ve bunu, kanalına kullanıcı toplamak için yapmış. O an birden hem şaşkın hem de kırgın oldum. Pes dedim, pes… Bu kadarına pes! Ama işin daha üzücü yanı, sadece kandırılmış olmamız değildi; en kötüsü, içimizdeki insanlık duygusunun nasıl istismar edilebileceğini görmekti. Biz merhametimizi gösterdik, güvenimizi verdik… ve karşılığında yalanla, sahtekârlıkla karşılaştık. Bu dünyada iyilik yapmak bazen çok zor, bazen acı verici. Biz nerede yanıldık? İnsan olmanın, merhamet duymanın bir hatası mı var? Yoksa sadece fazla mı güveniyoruz insanlara? Bilemiyorum. Ama öğrendiğim bir şey var, İyiliğe devam etmeliyiz. Belki herkes bunu hak etmiyor, ama vazgeçersek insanlığımızdan vazgeçmiş oluruz. Siz ne dersiniz ?? 👍 4
________________ {~~ Sevda yüreğe değdi, Yüreğim seni sevdi ~~} | |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| Seçenekler | |
| Stil | |
| |
Ağaç şeklinde