|
|
23 Nisan 2020, 01:08
|
#1 |
  |
Bu Benim Hayatım - Gülben Ergen
Sevgilim sen bu satırları okuduğunda Ben gitmiş olacağım Çok demode biliyorum Ama daha iyisini bulamadım Mektup yazmayı da unutmuşum Konuşmaya da cesaret edemedim Ayrılığı yüzüme gözüme bulaştırırım diye Lakin Kim bilir kaç hayattan hatıra Kolye gibi boynumda taşıdığım sorgulamadan Gövdemin bir parçası gibi alıştığım O görünmez zincir koptu Meğer maviymiş gökyüzü Elbette içeride inceden bir sızı Hep bir suçluluk duygusu Hep bir korku Sandığımdan zormuş kazı Üstüme biçilen elbise Adıma seçilmiş hayat İyiliğim için buyrulmuş Çivili bir taht Dağıldılar toz gibi hafif Ve gülümsedi aynadaki muhalif Dedi ki: “rahat kurgu bunlar” Biz değiliz bu uyduruk tarif Sevgilim ben gittim beni affet İki gözüm iki çeşme hakikaten Ya aşk gibi aşk olacak dibine kadar Ya bu kalp seve seve yalnızlığa talip Bu benim hikayem benim hayatım Sevdaysa sevda çıktı ok yaydan İnişleriyle çıkışlarıyla Kavgaysa kavga Hodri meydan Ah be ayrılık yine mi yine mi sen Bitirdin beni bir düş yakamdan Hep mi bir aşk acısı Karadan denizden Elveda sevgilim Taşınıyorum senden Çıktım yola ne esaslı macera Buradan dönüş yok artık rastgele Topladım dağılan parçalarımı Birleştiririm nasıl olsa ara ara Bu benim hikayem benim hayatım Sevdaysa sevda çıktı ok yaydan İnişleriyle çıkışlarıyla Kavgaysa kavga Hodri meydan..!
________________
per aspera ad astra ✨ |
|
|
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|
Normal
