|
|
19 Mayıs 2025, 21:35
| #1 |
  |  Kırık Zamanlarda Geceden arta kalan bir sessizlik gibi Düştüm kendi içime, izsiz ve derin. Bir rüyanın ucunda seni ararken Kendimi unuttum, kimdim, nedenim? Gözlerinde kaybolan eski bir şarkı Yankılandı ruhumda günlerce sessiz. Bir tebessümün bile dokunurdu bana, Şimdi her şey sustu, dünya nedensiz. Zaman, bir yalan gibi aktı avucumdan Tutamadım seni, ne çare ki yoktun. Bir dua gibi kaldın gecelerimde, Adını andıkça, içimde koktun. Kırılmış aynalardan baktım kendime, Gördüğüm ben değil, sensizliğimdi. Bir hikâyeydik, yarım kalan belki Ama en gerçek yerimiz bendimdi. 👍 1 |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Ağaç şeklinde