|
|
14 Kasım 2025, 09:08
| #1 |
  |  Zaman Ne seni anlamaya yetti zaman... Ne beni anlamana... Dereden tepeden konuştuk, Havadan, sudan, giyimden, kuşamdan Ölümden, yaşamdan Bir olmaktan, ayrılıktan, yalnızlıktan, kalabalıktan filmlerden, kitaplardan, mutluluktan, göz yaşından Evlerin iç dünyasından söz ettik. Bu dünyayla, başkalarının dünyasıydı o uzun uzun anlattıklarımız Bir de dost arkadaş muhabbetleri... Kendi dünyamızdan söz etmedik hiç! Başımı alıp dağlara çıkacağım Avazım çıktığı kadar haykıracağım Dağlar taşlar yıkanacak göz yaşlarımda Beni onlar anlayacak derken... Ben sen anla diyordum aslında. Baktın öylece... Anlayamadın. Teselli edecek sözler aradın Çığlığı duyamadın Suskun olduğum günlerde yüreğimin neden buz tuttuğunu düşünmedin hiç! Girip göz bebeklerinden bana bakmaya zaman mı yoktu, yürek mi ? Bilmiyorum. Ben beni anlatmaya yetmedim biliyorum Seni anladım mı yeteri kadar şimdi düşünüyorum... Sar beni üşüyorum |
| |
|
14 Kasım 2025, 10:12
| #2 |
  | yildiz kenter cok güzel de okuyo bunu cok güzel de söylemis, paylasim icin tesekkürler 👍 1
________________ vâki olanda hayr vardir. .  |
| |
|
14 Kasım 2025, 10:12
| #3 |
   | Paylaşım için teşekkürler 👍 1
________________ 𝖎𝖘𝖙𝖊𝖉𝖎ğ𝖎𝖒 𝖖𝖎𝖇𝖎 𝖔𝖑𝖒𝖆𝖟𝖘𝖆 𝖎𝖘𝖙𝖊𝖒𝖊𝖒!  |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Normal
