 Zaman
Ne seni anlamaya yetti zaman...
Ne beni anlamana...
Dereden tepeden konuştuk,
Havadan, sudan, giyimden, kuşamdan
Ölümden, yaşamdan
Bir olmaktan, ayrılıktan, yalnızlıktan, kalabalıktan filmlerden, kitaplardan, mutluluktan, göz yaşından
Evlerin iç dünyasından söz ettik.
Bu dünyayla, başkalarının dünyasıydı o uzun uzun anlattıklarımız
Bir de dost arkadaş muhabbetleri...
Kendi dünyamızdan söz etmedik hiç!
Başımı alıp dağlara çıkacağım
Avazım çıktığı kadar haykıracağım
Dağlar taşlar yıkanacak göz yaşlarımda
Beni onlar anlayacak derken...
Ben sen anla diyordum aslında.
Baktın öylece... Anlayamadın.
Teselli edecek sözler aradın
Çığlığı duyamadın
Suskun olduğum günlerde yüreğimin neden buz tuttuğunu düşünmedin hiç!
Girip göz bebeklerinden bana bakmaya zaman mı yoktu, yürek mi ? Bilmiyorum.
Ben beni anlatmaya yetmedim biliyorum
Seni anladım mı yeteri kadar
şimdi düşünüyorum...
Sar beni üşüyorum |