ellerinin sıcaklığını hissedememişsem eğer
saçlarını kokusunuda alamamışsam
hislerimi kafesindeki kuş gibi azad etmemişsem
buralardan sensiz çekip gitmişsem
zordur gitmek.

telefonda bile sesini duyamamışsam
gözyaşlarımla boynunu ıslatamamışsam
gözlerine karadenize dalar gibi dalamamışsam
rüyalarında süzülememişsem bulut gibi
zordur esmek

titremişsem soğuklarda sensiz
çöl sıcaklarında bile ısınamıyorsam
birde efkarlı bir şarkı çalıyorsa derinden
kadehde balık olmuşssam zilzurna
zordur ayılmak

dilimde düğümlenmişse kelimelerim
ağlamaklı olmuşssa sesim
birde göğsüm inip kalkıyorsa aşkının şiddetinden
geceler gündüz olmuşsa
zordur uyumak

seni aramışsam başkalarında
ağzındam düşürmemişsem ismini
olmaz demişsem kendi kendime
birde itiraf etmişsem her gece kendime
zordur unutmak

sigaralarım yanıp yanıp sönüyorsa
içten içe of çekilip,efkara kardeş oluyorsam
bir delilik diyorsam kendi kendime
aklımda mıh gibiysen
zordur söküp atmak seni kalbimden

tahammülüm yoksa sensizliğe
zifiri karanlığa mahkum olmuşsa ruhum
dalıp gidiyorsam senin hayaline
kendimi unutuyorsam bedenimde
zordur hayal kurmamak

eğer yürünecek yollar sensizse
gelen mektuplar senden değilse
bana ait değilsen
zordur ölüm...seni hiç göremesem bile..

Süleyman Nazif DENİZ
imkansiz aşklara dair