DİYE DİYE
(Karacaoğlan gibi)

Gönül seni bilmem neyleyip n’etsem
Yalvardın o yâre gel diye diye.
Kolay mı ellere bırakıp gitsem
Bir veda eyleyip kal diye diye.

Mestine de deli gönül mestine
Sürme çekmiş siyah kaşın üstüne
Gönlümü çıkarıp verdim destine
Aklımı zay etti del’diye diye.

Avaredir deli başım avare
Mecnun gibi tutulalı o yâre
Çekip gitti bilinmez bir diyare
Arayı arayı bul diye diye.

Nesine de deli gönül nesine
Meftun oldum giyimine süsüne
Hasret kaldım o sihirli sesine
Çağırsa bir akşam gel diye diye.

Boşuna sızlanıp etme şikayet
Onun gönlü sana meyilli farz et
Bir name gönderip halini arz et
Gözlerim döküyor sel diye diye.

Aman gülüm ırak etme arayı
Ken’delinle gel de sar bu yarayı
Açık sana hep gönlümün sarayı
Sağırı âşığın bil diye diye.


İbrahim SAĞIR