Sevgi şiirleri kısa bir yolculuk yaptırıyor bazense insana. İster geçmişe ister geleceğe. Aslında bunun çok da önemi bulunmuyor. Özlenen, aranan, sevilen her nerdeyse bu yolculuk tam da oraya oluyor. Sevmenin engel tanımadığı ve her yere ulaştığı göz önüne alındığında ise bu eşsiz duygunun insana neler yaptırabileceği geliyor akıllara. Sahi sevginin yaptırmayacağı bir şey var mıdır insana? Sevginin kıymetini bilen, onu en derinden yaşayanların bu soruya vereceği cevabı tahmin etmesi zor değil. Bir insanı sevmekle başlayan bu yolculuk yolda rastlanan her şeyi sevmekle devam ediyor. Sevgi şiiri bir insanı sevmekle başlasa da bittiğinde içerisinde sayısız şey barındırıyor. Her çıkılan yolculuk aslında bir son değil yeni başlangıçları getiriyor. Sevginin evrensel gücüne inanlar bu güzel duyguyu tek bir insana ya da nesneye yüklemeye itiraz ediyor. Çünkü sevmek yalnızca tek bir şeyden ibaret değil. Haklılar. Bir çiçeği sevmek, bir ağacı sevmek, bir kediyi sevmek, bir köpeği sevmek, bir yemeği sevmek, bir kuşu sevmek… Bu örnekler öylesine artıyor ki hayat katlanılabilir oluyor. Bu örnekler öylesine artıyor ki aşk sevgi şiirleri anlam buluyor. Bu örnekler öylesine artıyor ki sevmek yeniden yürürlüğe giriyor.