Senelerdir SeN demeni bekledim, geldim demeni beni sevmeni, bir tek sözdü beklediğim derken o söze de hasretim şimdi.

Buğulu bir hüzün okşuyor şimdi ruhumun derinliklerini. SeN’i sevmek seni özgür bırakmak ise; seni sevmekle değil,ayrılıklarda özgür bırakıyorum sevgili. Git hadi! Ve çek sıcaklığını tenimden.

Saçının bir teline bile kıyamadığımı ağlamana dayanamadığımı bile bile, ardına bakmadan gözyaşlarıma aldırmadan gidiyorsun işte.Kabuslar görüp karabasanlarla dolu bir dünyada bırakıp yalnızlığa, hazan dolu düşlerle dost ederek gidiyorsun işte… hiç acımadan!!

Şimdi kafamı duvarlarda parçalasam ve hücreleri döksem dört bir yana, işkence etsem kendime, içten içe bitirsem kendimi, yok etsem bedenimi, kapının önüne çıkıp feryat etsem SeN’i sevdiğimi senin için öldüğümü, sana yalvarmayacağımı bile bile hiç bir şey olmamış gibi davransam da gidiyorsun işte.Madem o kadar istiyorsun git artık sevgili, aşka inancım bitti benim. İnandığım aşk Leyla ile öldü, Aslı ile kül oldu sayende. İnandığım aşk yunus’un Elif’ini de yok etti içimde.

Aşk öldü sevgili sana yazdığım dizelerde kaybolup gitti yok oldu

Gözün aydın artık serbestsin artık. Git hadi dönmemek üzere, ardına bile bakmadan
dilediğince özgürsün artık.uc istediğin yere kanatlarınla sonsuza dek
git artık, çekil git düşlerimden! Ve çık beynimden! Beni öldürdün sevgili.

Soranlara de ki aşkımı değil aşkın kendisini öldürdüm. Ben bittim sevgili, yok oldum…. beni öldürdün sevgili…aşkı öldürdün