16 Mayıs 2020, 01:52 | #1 |
Hic kimse
Kimse kimsenin acısını anlayamaz ya da aynı acıyı bire bir duyamaz..
Seni anlıyorum derde diller Anlayana çok rastlanmaz.... Herkes kendi kaderinin getirdiklerini götürdüklerini bilir , Herkes acıyan yanıyla yaşar da Acısını karşısındakine tam olarak anlatamaz Anlatsa da çünkü anlaşılmaz .. Biri parmağı kesilse öleceğini zanneder Bir diğeri ölümü içinde her nefeste hissederek yaşar... Kimi rahattır yapar eder zerre kadar suçluluk hissetmeden yaşar , Kendini haklı olduğuna inandırarak uyduruk bahanelerle ... Kimi de her gece yatarken vicdan mahkemesi yapar hayatında yer verdiği insandan hayvana kadar acaba hakkı boynumda vebal olarak kaldı mı diye ... Böyledir hayat , Alı moru yaşar iç içe ama kimse karayı yakıştıramaz kendine... Herkes yaşar da bir şekilde Kimse nasıl can vereceğini hesaplamaz Soluğu durdukça ciğerinde ... Diyeceğim o ki , Herkes biraz yanıyor içten içe , Herkes biraz üşüyor hayat içinde Ve herkes yabancı en yakınına bile... Ve herkesin canı yanmıştır can bildiklerinden bir şekilde... Şu boş yeryüzünde yerin dibini hesaba katmadan yaşayacak kadar Bencildir insan neticede ... Anlamaz anlayamaz kimseyi hiç kimse... Alıntı Konu Yazgı tarafından (16 Mayıs 2020 Saat 22:05 ) değiştirilmiştir.. |
|
|
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|