Bir fotoğraf çıkar karşına ya da bir an gelir aklına... Aslında özlemek için bir bahanesi olmamalı insanın, bir bahanen olmadan düşünürsün beni.
Belki bir gün özlersin...
Eğer olur da bir gün özlersen beni, bunu kendinden bile sakla...
Beni kimseye anlatma...
Ve asla hayatına giren biriyle beni kıyaslama. Çünkü benim gibi kimse sarılamaz sana, kimse incitmekten korkarak öpemez kirpiklerini, koklayamaz saçlarını... Bu yüzden asla beni biriyle karşılaştırma.
Kimse benim gibi sevemez kalbini, bu incitir seni...
Belki bir gün özlersin, hissetmiyormuş gibi yap bu duyguyu.
Kendini kandır.
Bir işe yaramayacağını kendimden biliyorum ama az da olsa rahatlatır...
Aslında bir gün mutlaka özle beni...
Her şey daha berbat duruma girmişken özle. Bir çıkı yolu bulamadığında, benim için artık önemi kalmadığında özle beni.
Sevgimi, şefkatimi, sana kıyamadığımı hatırla ve öyle özle.
Berbat bir hayat yaşa demiyorum.
Ama bana yaşattığın her şey için bir gün pişman ol istiyorum...

(Ezgin Kılıç-Yalnızlığımdan Sev beni)