Sessizdi gece, rüzgâr bile susmuştu,
Gölgeler duvarlara hüzün çizmişti.
Bir tıkırtı duydum kalbimin kenarında,
Sen miydin kapımı çalan, yoksa anılar mıydı?

Soğuk bir merhaba gibi dokundu rüzgâr,
Tanıdık bir his dolandı camın ardında.
Adını fısıldadı sanki zaman,
Sen miydin gelen, yoksa zamanın içinde kalan?

Ne bir adım sesi, ne de bir nefes,
Yalnızca kalbim duydu o anı sessizce.
Elim tokmağa uzanmadı bile,
Korktum belki, ya sensen, ya da değilse?

Bir ihtimaldin, belki bir hayal,
Belki bir özlemin yankısıydı duvarlarda.
Ama kapımı çalan o gizemli sessizlikte,
Bir parça umut vardı, bir parça da yarım kalmışlık…