Diyebilirsin ki, bir insanı fotoğraflarından ve hakkında ki haberlerden ne kadar tanıyabilirsin? Haklısın. Belki de çok az. O zaman şöyle demeliyim. Seni az tanıyorum. Az! Sende farkettin mi? Az dediğin, küçücük bir kelime. Sadece A ve Z. Sadece iki harf. Ama aralarında koca bir alfabe var. O alfabeyle yazılmış onbinlerce kelime ve yüzbinlerce cümle var. Sana söylemek isteyip de yazamadığım sözler bile o iki harfin arasında. Biri başlangıç, diğeri son. Ama sanki birbirleri için yaratilmislar. Yan yana gelip de birlikte okunmak için. Aralarında ki her harfi teker teker aşıp birbirlerine kavuşmuş gibiler. Senin ve benim gibi. Bu yüzden belki de, az çoktan fazladır. Belki de az, hayat ve ölüm kadardır ! Belki de, seni az tanıyorum demek, seni kendimden çok biliyorum demektir. Belki de az her şey demektir. Ve belki de benim sana söyleyebileceğim tek şeydir.