Oysaki, İstanbul`da ne güzel yağmur yağıyordu. Hızlıca ama düz çizgiler halindeydi, insanı rahatsız etmiyor,aksine keyif de veriyordu. Vücuduma çarpan yağmur taneleri..Bir anda durdum, yaşam da durmuş gibiydi. Kaldırdım kafamı ve gökyüzüne baktım. Kızgın görünmüyordu, bir sakindi; sevecen tarafını gösteriyordu. Derin bir nefes aldım, ciğerlerim oksijenden patlarcasına..Sonra kafamı aldım gökyüzünden, gözlerimi açtım. Hayat devam ediyordu...