Kanadım, al boyuyorken seni hançer sandım,
Düşüyor gölgeme gövdem tutuyorsun sandım..

Gülüyordun, nice hâsid gülü yordun bilsen,
Seni bülbüllere sordum da gülistan sandım..

Beni bekler gibi hülyânı görüp kandım da,
Yürüdüm çöllere bîtap, seni leylâ sandım..

Ve nihâyet gece duydum seni yıldızlardan,
Dediler, göz dayanır sanma, güneşsin sandım..

Sana ahzânımı anlatmaya tâkatsizdim,
Ulaşır göklere âhım da duyarsın sandım..

Dudağın şûleyi yangın ediyorken, baktın,
Suyu yaktın, beni yaktın, külü yanmaz sandım..

Değişir mevsimi âlem bana hep kış kaldı,
Akisimden seni gördüm de rebîdir sandım..